Құрманғазы Сағырбайұлы: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
Өңдеу түйіні жоқ
Өңдеу түйіні жоқ
12-жол:
{{мағына|Құрманғазы (айрық)}}
[[Сурет:Kurmangazy 175.jpg|thumb|Құрманғазы Сағырбайұлы, [[1998]] [[Қазақстан]] [[пошта маркасы]], (Michel № 208)]]
'''Құрманғазы Сағырбайұлы''' (1818-1889) — қазақтың ұлы [[күйші]]-композиторы[[композитор]]ы. Қазақтың аспапты музыка өнерінің классигі.<ref name="source1">Қазақ ұлттық энциклопедиясы</ref>
 
== Өмірбаяны ==
Туып-өскен жері [[Бөкей хандығы]], қазіргі [[Батыс Қазақстан облысы]]ның [[Жаңақала ауданы]]на қарасты [[Жиделі]] деген жер. Топырақ бұйырған орны – [[Астрахан облысы]]ның бұрынғы «[[Шайтани батага]]», қазіргі «[[Құрманғазы төбе]]» деп аталатын жер.
 
Шыққан тегі – Кіші жүз, он екі ата Байұлынан өрбіген Сұлтансиықтың [[Қызылқұрт]] бұтағы болып табылады. Құрманғазының жетінші атасы [[Ерші]] деген кісі от тілді, орақ ауызды, сөз дарыған адам болыпты. Ал, нағашы жұрты – [[Беріш]] руы. Қалмақ шапқыншылығы кезінде асқан ерлігімен көзге түскен Ағатай батырдың есімі исі Берішке ұран болған. Одан берідегі [[Өтеміс би]], [[Махамбет ақын]], [[Исатай батыр]] бір ғана Беріш руының емес, исі қазақтың ардақты ұлдары.<ref>[[[[Маңғыстау энциклопедиясы]]]], Алматы, 1997;</ref> Құрманғазының әкесі Сағырбай (шын аты Дүйсенбай деген сөз бар) өнерге мойын бұра алмаған, шаруа адамы болыпты. Құрманғазының бесінші атасы Балтабай әулеті шетінен домбыраға тіл бітірген өнерпаз болса керек. Ал жетінші атасы Ерші деген кісі от тілді, орақ аңызды, сөз дарыған адам екен. Күні бүгінге дейін ел ішінде «Ершінің еркегін қойып, әуелі әйелімен айтысып ал» деген сөз бар. Құрманғазының нағашы жұрты - Беріш руы. Ерлік пен еркіндікті дәстүр еткен елдің қызы, Құрманғазының анасы Алқа да келін болып түскенше даланың ерке желіндей еркін өciп, еркек - шора болып, ойын - тойдың шырайын келтірген. Кейін Игіліктың қызы Әуеске үйленгенде Құрманғазы үшін Беріш руы енді қайын жұрты болады.
 
Құрманғазының бала кезінен - ақ ең айткыш тілі, ең сезімтал тілі қос ішекті домбыра көмейінен шығатын күй тілі еді. Сондықтан да, ол сахараның даңғыл көкірек дәулескер күйшісі Соқыр Есжанды алғаш көpiп тыңдасымен-ақ домбырасынын тілін мен дінін түсініп, ұйып тыңдайды. Сондықтан да, өзінің замандастары Шеркеш, Байжұма, Баламайсаң сияқты күйшілердің күйін құныра тартып, сол күйлерден уақыттың ең шыншыл сырын ұғады. Ал Құрманғазының ұстазы - Ұзақ болатын.
 
1830 жылы Беріштен шыққан Исатай Тайманұлы және оның жан досы, дауылпаз ақын, дәулескер күйші Махамбет Өтемісұлы бастаған Жәңгір-ханға шаруалар көтерілісінде Құрманғазы да болады. Сол жылдарында «[[Кішкентай (күй)|Кішкентай]]» деген күй шығарады. 1857 жылы Құрманғазыны түрмеге отырғызады. Сібірге айдатайын деп жатқан жерден ол қашып құтылады. Екінші рет оны Орынбор түрмесіне қамайды, бірақ генерал-губернатор Перовскийдің қолдауымен құтқарылады. Түрме тақырыбына бірталай күй шығарады: «[[Қайран шешем]]», «Ертең кетем», «[[Кісен ашқан]]», «Түрмеден қашқан», «Арба соққан», «Перовский маршы», «Не кричи не шуми», «Машина».
 
1880 жылы Астрахан түбіндегі Сақмар елді мекеніне қоныс аударады. Қауым арасында ерекше құрметке бөленген Құрманғазы [[Дина Нүрпейісова]], [[Ерғали Есжанов]], [[Меңдіғали Сүлейменов]] сынды мирасқорларын жинайды. Сол дәуірде әйгілі болған Көкбала, Менетай, Менқара, Сүгірәлі, Торғайбай, Шора сынды домбыра тарту шеберлері де Құрманғазыны ұстаз тұтқан.
 
Line 29 ⟶ 32:
Құрманғазы өмірге ғашық күйші. Тіршіліктің нұрлы сәттеріне ол балаша қуанып, қалтқысыз сезімге бөлене алады. Оның «[[Қызыл қайың]]», «[[Ақжелең]]», «[[Адай күйі|Адай]]», «[[Сарыарқа]]», «[[Балбырауын]]», «[[Серпер]]», «[[Назым]]», «[[Балқаймақ]]», «[[Бұлбұлдың құрғыры]]», «[[Ақсақ киік]]», «[[Төремұрат]]», «[[Қуаныш]]» сияқты күйлері өмірге іңкәр жанның жүрек лүпілі сияқты.<ref>Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8</ref>
 
Құрманғазыны суреткер ретінде айрықша даралап көрсететін қасиет – ол концептуалды күйші. Бір ұрпақ емес, екі ұрпақ емес, бірнеше ұрпақтың тағдырына ықпал ететін заманалық құбылыстарға бойлай үңіліп, ой толғау Құрманғазының рухани болмысына тән. Оның «[[Жігер]]», «[[Көбік шашқан]]», «[[Кішкентай]]», «[[Ақбай]]» сияқты күйлері өзі ғұмыр кешкен заманның тарихи-әлеуметтік болмысына берілген күйші философтың бағасы.
 
Сол сияқты «Айжан-ай», «Айда бұлбұл, «Алатау», «Амандасар», «Бас Ақжелең», «Демалыс», «Лаушкен», «Ойбай, балам», «Саранжап»«Теріс қақпай», «Ұзак Ақжелең» күйлері кеңінен танымал.<ref>Атырау: Энциклопедия. -Алматы: Атамұра, 2000 ISBN 5-7667-9129-1</ref>
Құрманғазының асқақ рухы бір ғана музыка саласына сиятын құбылыс емес. Мұндай тегеурінді дарынның болмысы біртұтас ұлттың рухани болмысына айғақ бола алады. Ұлт тағдырындағы тарихи ұлы өзгерістердің барша қуаныш-қайғысы қашанда біртуар перзенттерінің тағдыр-талайымен шендесіп жатады. Бұл, орайда, Құрманғазы өзінің қайталанбас өнерімен ғана емес, өмірімен де туған халқының бүкіл қасиетіне, сол бір алмағайып аласапыран кезеңнің хал күйіне ең жарқын айғақ бола білді. Ол өзінің қанатты күйлерімен поэзиядағы Махамбет сияқты ғылымдағы Шоқан сияқты, майдан даласындағы Кенесары сияқты, өршіл рухына қылау түсірмей, замана тауқыметін қайыспай арқалап ғұмыр кешті.<ref>Тарихи тұлғалар. Танымдық - көпшілік басылым. Мектеп жасындағы оқушылар мен көпшілікке арналған. Құрастырушы: Тоғысбаев Б. Сужикова А. – Алматы. “Алматыкітап баспасы”, 2009 ISBN 978-601-01-0268-2</ref><ref>Қарағанды. Қарағанды облысы: Энциклопедия. - Алматы: Атамұра, 2006. ІSBN 9965-34-515-5</ref>
Line 67 ⟶ 71:
 
{{wikify}}
{{Құрманғазы күйлері}}
 
[[Санат:Күйшілер]]