Рахман қайнары (шипажай): Нұсқалар арасындағы айырмашылық

 

'''Рахман қайнарының қайнарының шығуы туралы''' — халық аңызы. [[Шығыс Қазақстан облысы]]ндағы емдік қасиеті күшті [[Рахман қайнары (шипажай)|Рахман қайнары]]на байланысты туған. Ерте кезде [[Алтай таулары]]ның бөктерінде Әбдірахман деген аңшы өмір сүргендігі, оның бір күні жалғыз баласын ертіп аңға шыққандығы аңыз желісі болады да, алдарынан лағын ерткен сыңар мүйізді [[марал]] кезіккенде бала көздеп оқ атады. Маралдың лағы жер сүзіп құлап, оның жаралы аяғынан аққан қанды көрген бала шошынып, есінен танғандығы тебірене әңгімеленеді. Жақын маңнан судың сылдырын естіген Әбдірахман баласының есін жиғызу үшін су әкелуге кеткенде сол бұлақ басынан жаңағы марал мен лаққа тап болады да, жаралы лақтың бұлақ суы ішіндегі аяғының қаны тоқтап, жарасы жазылғанын көріп аң-таң болады. Бұлақтан жанторсығына қасиетті судан құйып алады да, баласына апарып ішкізеді. Осы кезде бала есін жияды. Әбдірахман ауылға су әкеліп ауру-сырқауларға береді. Оcыдан кейін бұлақты ''"Әбдірахман қайнары"'', кейіннен ''"Рахман қайнары"'' деп атайды. Сол кезден бастап халықРахман қайнарын емдік мақсатта пайдаланып келеді. Аңызды [[Шығыс Қазақстан мемлекеттік университеті]] қазақ әдебиеті кафедрасының фольклор экспедициясы [[Қатонқарағай]] өңірінен жазып алған. Қолжазба нұсқасы осы кафедраның арнайы қоры мен әдебиет және өнер институты қолжазбалар орталығында сақтаулы.<ref>Қазақ әдебиеті. Энциклопедиялық анықтамалық. — Алматы: «Аруна Ltd.» ЖШС, 2010 жыл.ISBN 9965-26-096-6</ref>

 

== Дереккөздер ==