Асатаяқ: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Асатаяқ''' -— қазақ халқының ежелгі [[Музыкалық аспаптар|музыкалық аспабы]]. Асатаяқты [[Абыз (адам)|абыздар]] мен [[бақсы]]лар ұстанған. Әдетте, олар асатаяқты қылқобыз бен даңғыраның үніне қосып қолданатын болған. Асатаяқ жасалу тәсіліне қарай "күмбезді, "жалпақ басты", "ай басты", "жылан басты", "сопақша", "қалақша", т.б. болып келеді. Оларды ырғақтатып, сілкіп, шайқап ойнайды. Асатаяқ емен, [[үйеңкі]], қайың, долана секілді қатты ағаштардан жасалады. Бетіне әр түрлі салдыр-гүлдір, шулы дыбыс беретін темір салпыншақтар, сақиналар, шығыршықтар тағылады.

Асатаяқ туралы деректер Г.М. Броневский, П.Бекетов, Р.А. Пфеннинг, т.б. зерттеуші-этнографтардың еңбектерінде кездеседі. Асатаяқ туралы [[Шоқан Шыңғысұлы Уәлиханов|Ш.Уәлиханов]] пен белгілі зерттеуші [[Болат Шамғалиұлы Сарыбаев|Б.Сарыбаев]]тың еңбектерінде жазылған. Асатаяқтың көне түрлері Ықылас атындағы [[Қазақтың халық музыка аспаптары мұражайы]]нда сақтаулы. Асатаяқ қазіргі кезде "[[Отырар сазы]]", "[[Сазген]]", "Шертер", т.б. музыкалық фольклорлық-этнографиялық оркестрлер мен ансамбльдерде қолданады.<ref>Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8</ref><ref> Қазақтың этнографиялық категориялар, ұғымдар мен атауларының дәстүрлі жүйесі. Энциклопедия. - Алматы: DPS, 2011. - ISBN 978-601-7026-17-2 </ref>