'''Верный''' – [[Алматы]] қаласының [[1921 жыл]]ға дейінгі атауы. Орта ғасырлардағы Алмату (Алматы) қонысының орнына 1853 жылы Ресей үкіметі Заилийский әскери бекінісін салды. Ол 1854 жылғы ақпаннан «Верный» («Сенімді») деп аталды. Верный табаны бес бұрышты қамал тұрғызылды, оның айналасына терең ор қазылып, ағаш шарбақпен қоршалды. Қамал гарнизонында Іле отрядының 470 солдаттары мен офицерлері қызмет етті. 1855 жылдан бастап Верныйға Ресейдің орталық губернияларынан, кейіннен Сібірден орыстар мен татарлар көшіп келе бастады. 1855 жылы Алатау округінің әкімшілігі Қапалдан Верныйға ауысты.
1856 жылы Верныйда Қазына бағы (қазіргі Орталық саяжай) салынды. Татарлар қонысының маңынан кәсіпкер Әлімжановтың алғашқы су диірмені іске қосылды. 1858 жылы Кузнецов деген көпес сыра қайнататын зауыт ашты. 1860 жылы пошта бөлімшесі мен аурухана ашылып, шешек ауруына қарсы егу жүргізіле бастады. 1859 жылы мамырда Верныйдың тұрғындары 5 мыңға жетті. 1867 жылы Верный бекінісі қалаға айналып, Верный уезінің және Семей облысының әкімшілік орталығы болды.\
{{уики}}
== Тарихы ==
Негіз
1853 жылдың жазында қолайлы жер тауып, жаңа застава құру үшін Қапал бекінісінен шыққан жасақ құрылды. 1854 жылы 4 ақпанда (16 ақпан) Ресей үкіметі қиын ауа райы жағдайында отрядпен бірге қыстауға мәжбүр болған отряд командирі майор Перемышлский ұсынған ауданда әскери бекініс салу туралы шешім қабылдады. 1854 жылдың көктемінде Іле бекінісінің құрылысы басталды, кейінірек Верное бекіністері деп аталды. Жергілікті халықпен қарым-қатынас өте жақсы болды, мысалы, Чапрашты руынан шыққан қырғыздар бекініс құрылысына көмектесті.Іле әскери отрядының бастығы майор Михаил Дмитриевич Перемышльский инженер-лейтенант Александровскиймен бірге құрылысты басқарды; сол жылдың күзіне қарай барлық жұмыстар аяқталды. Уақытша бекініс бір жағы Малая Алматинка өзенінің жағасына параллель созылған палисад пен ормен қоршалған дұрыс емес бесбұрыш болды. 17 сентября 1854 года (в день святых мучениц Софии и её дочерей Веры, Надежды и Любови) Заилийское укрепление было торжественно освящено, прогремел салют. В тот же день была направлена депеша в Омск, в ней сообщалось о переименовании укрепления Заилийского в укрепление ''Верное''. В бревенчатых деревянных домах и казармах разместились 470 солдат и офицеров Заилийского отряда.
Тұрғындар
Көпес И.Ғабдулвалиевтің дүкені (қазіргі Қызылтаң). 1911 ж
1855 жылдың ортасынан бастап бекініске орыс қоныстанушылар (негізінен Сібір мен Оңтүстік Оралдан) келе бастады. Олардың келуімен Faithful қарқынды дами бастады.
Бекіністің жанында Большая және Малая станицасы, Татарская Слобидка көтерілді. 1856 жылы Қазынашылық бағы (қазіргі Орталық мәдениет және демалыс саябағы) құрылды, ал 1857 жылы Татарская Слобидка ауданында алғашқы су диірмені салынды. 1858 жылы ашылған алғашқы сыра қайнату зауыты жергілікті өңдеу өнеркәсібінің бастауын белгіледі. 1858 жылға дейін Верный құрылысын негізінен Сібір 8-линиялық батальонының күштері жүргізді.1858 жылдан бастап құрылысқа иммигранттардан жалдамалы жұмыс күші тартыла бастады. Верный ең алдымен Ресейдің заставасы ретінде құрылғандықтан, мемлекеттік құрылысты әскери инженерлер басқарды: қалада - Александровский және бекіністе - Гумницкий . 1858 жылдың жазында Верныйға подполковник Герасим Колпаковский келіп, Пржемысльскийдің орнына Алатава округінің бастығы болып тағайындалды. Верный дамуының келесі екі онжылдығы оның есімімен байланысты. 1859 жылы Санкт-Петербургтен жіберілген геодезист Голубев Верноені нүктемен белгілеп, бұл жер алғаш рет әлем карталарында пайда болды.1859 жылдың мамырында бекіністе бес мың адам болды. 1860 жылы алғашқы пошта бөлімшесі мен аурухана ашылды. 1865 жылы Верный маңында Апорта алмасының алғашқы көшеттерін Воронеж губерниясынан қоныс аударушы Георгий Филиппович Редко (оның балалары мен көршілері оны Егор атасы деп атайтын) әкелді. Жүйелі түрлерді іріктеу, соның ішінде жергілікті жабайы Сиверс алма ағашымен қиылысу бұл сортты 19 ғасырдың аяғында Ресей империясында танымал етті.{{уики}}
