Бәйге: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

[[Сурет:Stamps of Kazakhstan, 2010-03.jpg|нобай]]

[[Сурет:Stamp of Kazakhstan 201.jpg|нобай]]

 

Бұрын бәйгеге қосылған аттар түстік, күндік жерге, ұзақ қашықтықтарға шабатын (қ. Аламан бәйге). 1957 жылы [[Қазақстан]]да қабылданған ереже бойынша [[құнан бәйге]] 1200, 1500, 1600, 1800, 2000 м, [[дөнен бәйге]] 2400, 3000, 3200, 4000, 4800 м, [[ат бәйгесі]] 5000, 8000, 10000 м қашықтықтарда өткізіледі. Көбінесе, қашықтық төрешілер алқасының шешімі бойынша [[бәйгеалаң]] ([[ипподром]]) айналымының ұзындығына байланысты белгіленеді. Бәйгеге мал дәрігерінің қарауынан өткен аттар жіберіледі. Жарысқа қатысушылардың кеудесіне және арқасына нөмірлер тағылады; шабандоз жеңіл, ыңғайлы, белгісі бар ұлттық киім киеді. Аттың [[ер-тұрман]]ында, [[шабандоз]]дың киімінде адам жарақаттанатындай заттар болмауы тиіс. Бәйгеге қатысушы атын оздыру үшін өзі білетін, ережеде рұқсат етілген тәсілдердің бәрін қолдануына болады. Ал қатарласып келе жатқан атқа қамшысын тигізуге немесе қамшысын үйіріп басқа аттарды жасқауға, айқайлауға, ысқыруға, жарыс жолынан шығып кетуге, оның айналмаларынан төтелеп өтуге болмайды. 1-ші орын мәреге атының тұмсығы бірінші іліккен шабандозға, қалған орын аттардың келу ретіне қарай беріледі. Қазақ халқы Бәйге аттарын ерекше күтімге алған. [[Құлагер]], [[Ақбақай]], [[Маңмаңгер]] сияқты сәйгүліктерді ән-жырға қосқан.