Бала асырап алу: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Бала асырап алу''' — заңи акт. Ол [[бала|баланың]] және оны [[тәрбиелеу|тәрбиелеуге]] алған адамның арасындағы құқықтық қарым-қатыныстарды айқындайды. Негізінен, [[Кәмелеттік|кәмелетке]] толмаған балаларға қатысты әрі солардың мүддесіне орай жүзеге асуға тиіс. 1998 жылғы 17 желтоқсанда қабылданған ҚР-ның “[[Неке және отбасы туралы]]” [[заң|заңында]] [[Бала]] асырап алудың тәртібі, оның құқықтық салдары, тиісті адамдардың заңи міндеттері мен [[Жауапкершілік|жауапкершіліктері]], т.б. егжей-тегжейлі қарастырылған (12-тарау). Баланы тәрбиесіне алуға тілек білдірген адамның өтініші бойынша [[Бал]]а асырап алу ісін [[сот]] қарап, азаматтық іс жүргізу заңдарында көзделген ережелер бойынша жүзеге асырады. [[Заң]] бойынша ҚР-ның азаматы болып саналатын балаларды, егер ел аумағында тәрбиелеу мүмкіндігі болмаса, шетелдік азаматтардың немесе республика территориясынан тыс жерде тұратын туыстарының асырап алуына рұқсат етілген.

Дәстүрлі [[қазақ]] қоғамында да [[Бала]] асырап алу актісіне жете мән берілген. Көбінесе, ұрпақтар жалғастығы үзіліп қалмасын деген ниетпен перзент сүюге қабілетсіз не ұлы жоқ отбасына [[ет]] жақын, [[сүйек]] шатыс туыстары бала беріп, қамқорлық жасаған. Бұл актіні кейін құпия ұстауға міндеттенген. Жалпы, қазақ ұғымында “асырау”, “асыранды” сөзі итке, малға қатысты ғана айтылатын, кемсітушілік астары мол лексема саналады. Әдетте, [[отбасы]], тіпті [[АҒАЙЫН|ағайын-туыс]] арасындағы құпия-сыр ретінде сақталатын осынау құқықтық — [[адамгершілік]] іс-әрекетті “бауырына басу”, “баланы көйлекшең туу” деп астарлай жеткізген. <ref> Қазақ энциклопедиясы, 2 том; </ref>