Әбу Дулаф: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Әбу Дулаф''', ''Әбу Дулаф Ианбу и әл-Хазражи'' (10 ғ.) – ақын, саяхатшы. ''Мисъар ибн әл-Мұхалхил'' деген есіммен де мәлім. Қызыл теңіз жағалауындағы портты қалада дүниеге келген. [[Бұхар]]адағы Самани әулетінің билеушісі Наср ІІ ибн Ахмед (914 — 42) тұсында сарай қызметкері болған. Шамамен 942 ж. [[Бұхара|Бұхараға]] келген қытай елшілігімен бірге [[Орта Азия]], [[Қазақстан]], [[Шығыс Түркістан]], [[Тибет]]ті аралап, [[Қытай]] арқылы [[Үндістан]]ға өтіп, ол жерден [[Систан]] ([[Ауғанстан]]ның солт.-шығысы) арқылы [[мұсылман]] елдеріне сапар шеккен. Әбу Дулаф өзінің бұл сапары жөнінде екі бірдей [[“Рисаласында]](“Жазба”) баяндайды. Соңғы зерттеулерге қарағанда “Жазбаның” алғашқы кітабы күнделік емес, автордың кейіннен жазған еңбегі болып табылады. Мұнда автордың өзі куә болған оқиғалар ғана емес, естіген мәліметтері де енгізілген. Шығарма [[Оғыздар|оғыз]], қимақ, [[Қарлұқтар|қарлұқ]], [[Тоғыз-Оғыз|тоғыз оғыз]], [[қырғыздар]] жөнінде, олардың терр., [[қазба]] байлықтары, тұрмыс-тіршілігі, шаруашылығы, салт-санасы, әдет-ғұрпы, [[Дін|діні]] туралы маңызды деректерді қамтиды.