Жылысу: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
Жаңа бетте: Жылысу— тілдің даму барысында сөз құрамындағы морфемалардың ара жігінде болған өзгеріс. Жылысу...
(Айырмашылық жоқ)

03:32, 2011 ж. шілденің 21 кезіндегі нұсқа

Жылысу— тілдің даму барысында сөз құрамындағы морфемалардың ара жігінде болған өзгеріс. Жылысудың нәтижесінде сөз құрамы алғаш қалыптасқандағыдай емес, басқаша жіктелетін болады. Мысалы, сярбо туынды етістігі осы күнгі сярб/түбірінен емес, тарихи сарб/ түбірінен шыққаны белгілі. Кейінгі даму барысында түбірдегі г дыбысы түсіп қалған, бірақ ол біржолата жоғалып кетпеген: етістік тудырушы -ай жұрнағының құрамына жылысып, одан -гай жұрнағы туған. Қазақ тілінде Жылысу буын күрамында жиі кездеседі: жыл—жы-лы, жылына; айт — ай-тып. Жылысу әсіресе флектив тілдерге тән. "Жылысу" терминін енгізген В. А. Богородиикий.[1]

Пайдаланған әдебиет

  1. Тіл білімі терминдерінін түсіндірме сөздігі — Алматы. "Сөздік-Словарь", 2005. ISBN 9965-409-88-9

[[Санат: ]]