Қару: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Қару''' – [[соғыс]] кезінде [[жау|жаудың]] [[әскери күш|әскери күшін]] жою үшін қолданылатын [[жарақ|жарақтар]] мен [[қондырғы|қондырғылар]]. Алғаш [[аңшылық|аңшылықта]] қолданылатын [[қорғану]] және [[шабуыл]] құралы ретінде пайда болып, кейін қарулы [[соғыс]] жүргізу құралына айналды. Қаруды жүйелеудің әр халықта қалыптасқан [[дәстүр|дәстүрі]] бар, ал тұрақты қалыптасқан ғылыми жүйелеу бойынша [[әскери]] шабуыл құралдары [[жауынгер|жауынгердің]] ''жеке қаруына'' және соғыс жағдайында бірнеше адамның қызметін қажет ететін үлкен әскери қаруларға (түрлі [[қондырғы|қондырғылар]], [[әскери машина|әскери машиналар]], т.б.) бөлінеді. Жұмсалу тәсіліне қарай адамның дене күшін пайдалану арқылы қолданылатын [[суық қару|''суық қаруға'']] және оқ-дәрінің күшін пайдаланатын ''атыс қаруына'' бөлінеді. Құралымына, жасалатын [[материал|материалына]], жарақат салу тәсілдеріне, қызметіне, жасалу әдісіне қарай ерекшеленетін жауынгерлік қарудың көптеген түрлері бар. Қазақтардың дәстүрлі қару-жарақ жүйесінде жауынгердің жеке қаруы “ер қаруы” деп аталады. Қазақтар [[жарақат]] салу тәсіліне сәйкес ер қаруының негізгі бес түрін ([[ату]], [[кесу]], [[шабу]], [[түйреу]], [[соғу]]) айырады. Атыс қаруы пайда болып, оның жетілуі барысында 19 ғасырдан бастап соғыс әдістері күрт өзгеріп, дәстүрлі суық қару қолданыстан шығып қалды. 20 ғасырда [[ғылым]] мен [[техника|техниканың]] дамуына қарай қарудың, әскери техниканың жаңа түрлері, [[бактериологиялық]], [[химиялық]], [[атомдық]], [[ғарыштық]], т.б. жаппай [[қырып-жою]] түрлері пайда болды. <ref name=”source1”> “Қазақ Энциклопедиясы”</ref><br />