Баймұхамед Айшуақов: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Сауатын ауылда ашып, [[Араб тілі|араб]], [[Орыс тілі|орыс тілдерін]] меңгерген. [[1815]] жылы [[Жетіру]] билеушісі болып тағайындалды. Айшуақов Қазақстандағы патша үкіметінің саясатына қолдау көрсеткені үшін әскери старшина (''[[1836]] жылдан''), подполковник (''[[1839]]''), полковник ([[1840]]) шендерін алған. [[1825]] жылы Кіші жүздің батыс бөлігінің сұлтан-әкімі [[Қаратай Нұралиев|Қаратай Нұралиевпен]] және Орал казак-орыстарымен қосылып [[Жоламан Тіленшіұлы]] бастаған ұлт-азаттық қозғалысын басуға қатысты. Патша үкіметіне көрсеткен ''“адал қызметі”'' үшін [[1830]] жылы 25 қарашада батыс бөліктің сұлтан-әкімі болып тағайындалды. Ол бұл қызметті 17 жыл бойы атқарды. [[Исатай Тайманов]] бастаған шаруалар көтерілісін басуда белсенділік танытып, [[1838]] жылы 12 шілдесінде Қиыл өзенінің жағасындағы шайқаста ұрысқа араласты. [[1839]] — [[1840|40]] жылдары [[Орынбор]] әскери губернаторы [[Перовский Василий Алексеевич|В.А.Перовский]] бастаған экспедиция корпустың Хиуаға жасаған сәтсіз жорығына қатысты, [[Маңғыстау|Маңғыстауда]] Жаңа Перовск бекінісін салдырды. [[1843]] жылы [[Кенесары Қасымов]] отрядына қарсы күресті. [[1846]] жылдың желтоқсаны мен [[1847]] жылғы наурыз аралығында Кіші жүз қазақтарының бір топ өкілдерін бастап [[Санкт-Петербург | Санкт-Петербургте]] болып қайтты. [[Делегация]] құрамында өзінің үлкен ұлы әскери старшина Мұхамеджан Баймұхамедов, есаул Мұхаметқали Тәукин, Қазы Сырымов (''[[Сырым Датұлы | Сырым Датұлының]] баласы''), [[Махмұт Алғазиев]], билер Маңқы Құлов пен Жаманбай Қозыбақовтар болды. Айшуақов бұл сапарында Николай Қ-нің қабылдауында болып, генерал-майор дәрежесін алды (''[[1847]], 27 ақпан''). Баймағамбет сұлтанның үш әйелінен (''Ханша Таңжарықова, Шолпан Пірімова, Халифа Табылдина'') 7 ұл, 7 қызы болған. Ұлдарының барлығы Орынбор әскери училищесінің Азия бөлімшесін бітіріп, жергілікті әкімшілікте әскери қызметтер атқарған. Солардың ішінде Мұхамеджан генерал-майор дәрежесіне дейін көтерілген.▼