'''Греков Борис Дмитриевич'''(21.4.1882, [[Украина]], [[Миргород]], қазіргі [[Полтава]] обл.облысы – 9.9.1953, [[Мәскеу]] қ.) – [[орыс]] тарихшысы. [[КСРО]] ҒА-ның[[Ғылым акад.Академиясы|Ғылым Академиясының]] академигі (1935). 1937 жылдан [[КСРО]] ҒАҒылым Академиясы Тарих институтының, 1944–1946 ж. бұған қоса [[Мәдени]] мұра тарихы институтының, 1947–51 ж. Славянтану институтының директоры, 1946–1953 ж. КСРО ҒА Тарих және философия бөлімшесінің акад.-хатшысы болған. Г-тың ғылым-зерттеулері, негізінен, [[Ресей]] мемлекетінің құрылуы, ертедегі орыстардың көршілес түркі халықтарымен өзара қарым-қатынастары мен [[татар]], [[башқұрт]], [[тәжік]], [[түрікмен]], [[өзбек]] халықтарының тарихына арналған. Г. – «[[Киев Русі]]» (1939) аталатын күрделі еңбектің авторы. Оның А.Ю.Якубовскиймен бірігіп жазған «[[Алтын Орда]]» (1937), кейіннен толықтырылған «Алтын Орда және оның құлауы» (1950) атты еңбектерінде [[Алтын Орда]] мен [[Русь]] арасындағы саяси қарым-қатынас, [[Шыңғыс хан]] ұрпақтарының жаулап алған жерлерде жүргізген басқару жүйесі, әскери тактикасы туралы маңызды деректер келтірілген, Г., әсіресе, Батудың жорықтарына көбірек көңіл бөледі. <ref>Қазақ Энциклопедиясы</ref>
