Бақ-Парк құрылысы

Табиғи және архит. элементтерді (рельеф, бөген, ағаш, гүлзар, алаң, партер, мүсін, т.б.) өзара үйлестіру жолымен бақтарды, парктерді т.б. көгал жерлерді сәулеттендіру өнері. Оған бақтар мен парктерді жоспарлап бөлу, ауа райы мен топырақ түріне қарай өсімдіктерді отырғызу әрі оларды жол, аллея және архит. шағын формалармен жарасымды орналастыру енеді. Б.-п. қ-ның ұзақ тарихи даму барысында табиғи-климаттық жағдайлардың, тұрмыстық және мәдени дәстүрлердің, эстет. көзқарастардың әсерімен сан алуан композициялық тәсілдері айқындалды. Оларды шартты түрде тұрақты және пейзаждық деп 2-ге бөлуге болады. Біріншісіне территорияны геом., екіншісіне сәнді жоспарлау мен өсімдік түрлерін орналастыру тән. Қала мәдениеті б.з.б. 1-мың жылдықтан өркендей бастаған Қазақстан территориясында Б.-п. қ. 6 ғ-дан бастап дамыды. Шығысты арабтандыру басталысымен (8 ғ.) қазақ елінде үй салу құрылыстың жаңа тәсілдері пайда болды. Сарай салу құрылыстың принципіне орай үйлерді бақ пен хауыз орналасқан аула маңында топтастыру көздел ді. ІЗ ғ-да моңғол шапқыншылығына ұшыраған қазақ оазистері талқандалып, жойылып кетті. 18 ғ-дан бастап Қазақстанда еур. қала салу өмірге енді. Қалалық парктерді жобалап жасауда архит,-жоспарлаудың жаңа ұстанымдары бой көрсетті. Мыс., 1856 ж. Верный қ-нда салынған Қазына бағы. Бұл тәжірибе 20 ғ-дың 30 - 50-жылдарына дейін, яғни Қазақстан қалаларының Бас жоспарлары пайда болуына дейін сақталды. Қазақстанда Б.- п. қ.кең қанат жая бастады.Олардың ең үздік үлгілері қатарында Алматыдағы Орт. мәдениет және демалыс паркі, Қарағанды, Есік, Талғар, Тараз қалалары парктерінің мәдени ландшафтысында жасанды бөгендер бар.