Коннотация: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Коннотация''' (лат. ''connotatio, connoto'' - қосымша мағынасы бар) — тіл бірлігінің эмо- циялық, бағамды немесе стилистикапық рең білдіруі. Кең мағынасында: тіл бірлігінің грам- мат.грамматика және заттық-ұғымдық мағынасын толық- тырыптолықтырып, оған эксперссивті сапа беретін бөлігі. Коннотация - сөйлеушінің тәжірбиелік, тарихи, мәдени, танымдық біліміне, олардың сәз болып отырған нәрсені үнатуы не ұнатпауына, бағалауына, стильдік деңгейге, тіл қызметінің саласына, олардың әлеум. қатынасына және т. б. байла- ныстыбайланысты болатын құбылыс. Tap мағынасында: К.Коннотация тіл бірлігі мағынасының бөлігі, сол мағынаның ассоциотипті-образдық ішкі түлғасын түсінуден туындайтын қосымша мағынасы, яғни троп не сейлеу фигурасы болып табылады. Коннотацияның субъектілігін бір сөздің қарама-қарсы мағынада қолданыла апуынан байқауға болады. ХІV ғ. аяғынан бастап "К.Коннотация" термині эмоциялық бояу бар сөздерге байланысты қолданылады (О. Эрдман, Л. Блумфельд).

''Андрей Николаевич Кононов'' (27. 10. 1906 жылы т., Петербург —30. 10. 1986, С.[[Санкт-Петербург]]) — тіл білімі маманы, түркітанушы, филол. ғыл. докторы (1948), Ленинград ун-тінің проф. (1950), КСРО ҒА-ның академиясы (1974). Түрік лингвистикалық қоғамының (1957), [[Венгрия]] шығыстанушылары ғылыми қоғамының (1970), Венгрия Халық Республикасы ҒА-ның (1973) құрметті мүшесі. Негізгі ғылыми еңбектері түркітану мәселелеріне арнапған. "Қазіргі түрік әдеби тілінің грамматикасы" (1956), "Қазіргі езбек әдеби тілінің грамматикасы" (1948, 1960) т. б. еңбектерінде түркі тілдерінің жалғамалы ([[Агглютинация|агглютинативті]]) заңдылықтарының табиғатын зерттеді. "КСРО-дағы түркі филологиясы. 1917—1967" (1968), "Түркі тілдеріндегі жинақ- тық,-көптік көрсеткіштері" (1969), "Россиядағы түркі тілдерінің зерттелу тарихы. Октябрьге дейінгі кезең" (1972) атты кітаптарында түркі тілдерінің граммат., этимол. мәселелерін қара- стырғанқарастырған. Ол Ленин ордені, екі рет Еңбек Қызыл Ту, ''"Құрмет белгісі"'' ордендерімен марапатталған.