Хроматографияның теориялық негіздері: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
Өңдеу түйіні жоқ
Өңдеу түйіні жоқ
32-жол:
 
<math>C= q(\frac{k}{(1+k)^2})(\frac{d_n^{2}}{D_H})+ \frac{wd_n}{D_n}</math>
 
мұндағы q - бөлшек өлшеміне тәуелді геометриялық фактор. d - қатты бөлшектерге жабысқан қозғалыссыз фаза қабатының калыңдығы немесе қатты бөлшектердің диаметрі, V - бағананың толуына тәуелді параметр.
15.2-суретте A, В, С аймақтары белгіленген. Әр түрлі құрамдас бөліктер үшін Н-тың әр түрлі ең кіші мәнінде оның жылдамдығы тиімді. Және мұны бөлінуі қиын құрамдас бөлік үшін таңдап алу керек.
 
Ван-Деемтер теңдеуі газ хроматографиясы үшін тұжырымдалған. Сұйық хроматография үшін ол күрделілеу, С қосылғышы құрамына бірнеше косымша енеді.
[[Сурет:Газды хроматография.jpg|right|200px|thumb]]
 
Газ хроматографиясына қарағанда қисықтағы ең кіші V<sub>опт</sub> шамасы 6 <math>\cdot</math>10<sup>4</sup> есе кем. Сынаманы енгізген сәттен бастап, оның ең биік шоқтыққа дейінгі аралығын ұсталу уақыты дейді. Газ хроматографиясында ұсталынбайтын құрамдас бөлік ретінде ауа газы қабылданады: t<sub>R</sub>=t<sub>R</sub><sup>1</sup>-t<sub>0</sub>. Ал сұйық хроматографиясында мұндай әмбебап зат жоқ. Ұсталатын V<sub>R</sub> көлемді ұсталмайтын құрамдас бөліктің ұсталу уақыты мен ағым жылдамдығымен (көлемдік) анықталады.
 
<math>V_0= t_0 \cdot F; V_R= t_R \cdot F; V'_R= t_R \cdot F</math>
 
мұндағы F - көлемдік жылдамдық, см<sup>3</sup>/с.