Абд Әл-Жаббар, бин Ахмедәл -Хамадани (1025 жылы өмір сүрген) - Ислам дінінің көрнекті өкілі, шафиит мазһабының факиһы, яғни діни құқықтық төрт мазһабтың ішіндегі мұсылмандар қауымы толық мойындаған Әбу Абдаллаһ аш-Шафии мазһабының түсініктемешісі, фикһ білімпазы, заңгер.
Көп жыл Бағдадта тұрды. Оны 971 жылы шамасында уәзір, мутазилашыларға (әл- Мутазила - дараланған, оқшауланған, бөлектенген) қамқоршысы ас-Сахиб ибн Аббад (938 - 95) фикһтан дәріс беруге Рейсге шақырады. Ол Рейде бас қази болып тағайындалады, кейін қади әл-қудат немесе әл-қади деген атаққа ие болды. Абд Әл-Жаббар кәләм, фикһ және табиғаттану бойынша бірнеше шығарма жазды. Оның сақталған шығармалары (1950 ж. басында табылған) және Әбу Рашид ан-Найсабури (1024 ж.ө.) мен ибн Маттуайх (1076 жылы өледі) сияқты шәкірттерінің туындылары мутазилашылардың ілімі туралы мағлұмат алудың негізгі көзі болып табылады.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1