Анаграмма (гр. ανα- — «арцылы», гр. γράμμα - әріп) - басқа сөздің құрамына кіретін әріптердің орнын ауыстыру арқылы жасалатын сөз немесе сөз тіркестері (қазақша мысық - қысым, мақал - қапам).[1][2]

Анаграмма (грек. anagramma ауыстыру) - 1) дыбыстардың орнын ауыстыру арқылы басқа сөз жасалуы. Мыс.: тас-сат,көл-кел, лақ-қал, тарақ-қатар; 2) санскрит, латын және басқа көне үндіеуропа тілдерінде бұл тәсіл арқылы өлеңдер жазылған. Өлеңнің белгілі бір ұйытқы сөзінің дыбыстары басқа сөздерде қайталанған.[3]

Дереккөздер өңдеу

  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Лингвистика / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын – Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ. 2007. ISBN 9965-08-235-9
  2. Қазақ тілі. Энциклопедия. Алматы: Қазақстан Республикасы Білім, мәдениет және денсаулық сақтау министрлігі, Қазақстан даму институты, 1998 жыл, 509 бет. ISBN 5-7667-2616-3
  3.    Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі [Электрондық ресурс] / Ғ. Қалиев. - Алматы : Сөздік-Словарь, 2005. - 440 б. - Б. ц.

Курсивное начертание