Василий Павлович Соловьев-Седой
Василий Павлович Соловьев-Седой (1907 — 1979) — кеңестік композитор, РКФСР еңбек сіңірген өнер қайраткері (1956), РКФСР халық әртісі (1957), КСРО халық әртісі (1967), Социалисттік Еңбек Ері (1975)[1].
| Василий Павлович Соловьев-Седой | |
| Туған күні | |
|---|---|
| Туған жері | |
| Қайтыс болған күні |
2 желтоқсан 1979 (72 жас) |
| Қайтыс болған жері | |
| Мемлекет |
|
| Мамандықтары | |
| Жанрлары | |
Өмірбаяны өңдеу
1907 жылдың 12 (25) сәуірінде Петербургте туған.
Кәсіби карьерасын 1925 жылы пианист-импровизатор ретінде Ленинградтық радиода, көркем гимнастика студиясында және өз-өзді құрылған ұжымдарда бастаған.
1936 жылы Ленинградтық консерваторияны бітірген (педагог П. Рязанов).
Ұлы Отан соғысы жылдары - «Ястребок» кіші формалы фронт театрының көркем жетекшісі (1941-1942).
1948-1964 жылдары — композиторлар Одағының Ленинградтық отделы басқарма төрағасы, 1957-1974 жылдары — КСРО композиторлар Одағының секретарі.
1960 жылдан — РКФСР композиторлар Одағының секретарі.
3-5-інші шақырылымдардың КСРО Жоғарғы Кеңес депутаты (1950-1962).
1979 жылдың 2 желтоқсанда Ленинградта қайтыс болды. Ленинградтағы Литераторлар мостогындағы Волков мазарында жерленген[1].
Шығармашылығы өңдеу
"Тарас Бульба" (1940, 2-нші редакция — 1955), "В порт вошла "Россия"" (1964) балеттерінің; "Верный друг" (1945), "Самое заветное" (1952), "Олимпийские звезды" (1962), "Восемнадцать лет" (1967), "У родного причала" (1970), "Жил-был Шельменко" (1978) опереттерінің; вокалдық циклдардың, драмалық спектаклдерге жазылған музыкалар авторы.
Әндер (400-ден аса):
- "Сказ о солдате" ән циклі (1947, ән цикл арасында "Колыбельная", "Поет гармонь за Вологдой", "Где же вы теперь, друзья-однополчане" әндері)
- "Гибель Чапаева" (1936)
- "Таежная" (1938)
- "Играй, мой баян"
- "Вечер на рейде" (1941)
- "На солнечной поляночке"
- "Как за Камой, за рекой" (1943)
- "Соловьи"
- "Ничего не говорила" (1944)
- "Давно мы дома не были" (1945)
- "Едет парень на телеге" (1946)
- "Моя родная сторона"
- "Комсомольская прощальная" (1947)
- "Где ж ты, мой сад" (1948)
- "Студенческая попутная" (1959)
- "Камыши" (1949)
- "Азовская партизанская" (1952)
- "Золотые огоньки" (1947)
- "Наш город" ("Над Россиею небо синее", 1945)
- "Подмосковные вечера" (1956)
- "Если бы парни всей земли" (1957)[1].
Естелік өңдеу
Санкт-Петербургте, композитор түрған үйде мемориалды тақта қойылған. 2007 жылы композитордың 100-жылдығына Ресей банкісі күміс тиын шығарды[1].
Марапаттары өңдеу
- Екінші дәрежелі Сталин премиясы (1943) — «Вечер на рейде», «Песня мщения», «Играй, мой баян…» әндері үшін
- Екінші дәрежелі Сталин премиясы (1947) — «Пора в путь-дорогу…», «Давно мы дома не были…», «Едет парень на телеге…», «Стали ночи светлыми…» әндері үшін
- Ленин премиясы (1959) — «В путь», «Вёрсты», «Если бы парни всей земли», «Марш нахимовцев», «Подмосковные вечера» әндері үшін.
- Социалисттік Еңбек Ері(1975).
- Үш дүркін Ленин ордені иегері (1957, 1971, 1975).
- Қызыл Жұлдыз ордені (1945)[1].