Геофиттер (ежелгі грек тілінде «γῆ» - жер, қыртыс және «φυτóν» - өсімдік) – қалпына келетін (өсетін) бүршіктері, қоректенетін азық-қорлары жер асты қабатында қолайсыз кезеңдерді өткізетін өсімдіктер түрі. Қолайсыз жағдайлар ретінде қуаңшылық не аяз, суық ауа райы танылады. Геофиттер негізінен азық болар заттардың қорын иеленген. К.Раункиердің өмірлік түрлер жүйесінде бұл өсімдіктер қолайсыз жағдайларды суда өткізетін гелофиттер мен гидрофиттер секілді криптофиттерге жатады. Геофиттердің келесідей түрлері бар:

Тамырсабақты геофиттер – қоректік заттар тамыр сабақтарында қорланып жиналатын түрі. Геофиттердің бұл түріне інжугүл, қырлышөп, қарға көз, қамыс, сарғалдақ, т.б. жатады.

Түйнекті геофиттер – қоректік заттары мен қалпына келу негізі түйнекте сақталатын түрі, дегенмен түйнектер сабақты текті (теңбілгүл, айдаршөп, картоп, жер алмұрты), тамырлы текті (кәдімгі тобылғы, сәлдегүл, сарғалдақтың кейбір түрлері) немесе екі түрлі текті (көктемгі ақбүйрек, орхидея) болуы мүмкін.

Баданалы геофиттер – қоректік заттары және бүршіктері баданаларында сақталатын түрі. Бұл геофиттерге жуа, құссүттіген, қазжуа, қызғалдақ, нәркес, т.б. жатады.

Тамырлы геофиттер – бүршіктері тамырдың қыстап шығатын бөліктерінде сақталатын түрі. Ал тамырдың қалған бөліктері қурап қалуы да мүмкін. Мысалы, далалық шырмауық, егістік сарықалуен. [1]

  1. Кожевников А. В. Весна и осень в жизни растений. – Москва, 1950.