Кельтологиякельт халықтарынын тілдерін (үндіеуропа тіл семьясына кіретін ирланд, шотланд, бретон, валлий тілдері және бірнеше өлі тілдер), әдебиетін, тарихын, этнографиясы мен археологиясын зерттейтін гуманитарлық пәндердін жиынтығы. Кельт тілдерінін шыккан тегінің бірлігі жайында түсінік 17 ғ. басында пайда болған (Дж. Дэвис, Э. Луйд зерттеулерінде). Кельт тілдерінін үндіеуропа тілдеріне жататынын Дж. К. Причард., А. Пикте, Ф. Бопп анықтаған. Кельтологиянын негізін салған И. К. Цейс. Ол 1853 ж. жазылған салыстырмалы-тарихи еңбегінде алғаш рет кельт тілдері мен басқа үндіеуропа тілдерінін арасында қатан фонетикалық зандылық бар екенін аныктап салыстырмалы-тарихи морфологиянын негізін салған. Кельтологиянын қалыптасуына 19 ғ. 2-жартысында ирландтанудыңдамуы, 20 ғ. 1-жартысындағы Р. Турнейзен, А. Уильяме еңбектері, 20 ғ. 50 жж. кельт тілдерінін диалектілері мен говорларынын зерттелуі зор ықпал етті.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9