Мезотелий (mesothelium, грек, mesos — орташа, theli — кеуделік емізікше) — сірлі қабықтарды сыртынан қаптап жатқан, бірқабатты бірқатарлы жалпақ эпителий. Мезотелий көкірек, құрсақ және жамбас дене қуыстарындағы ішкі мүшелердің сыртқы сірлі қабықтарын құрап, аталған дене қуыстарының ішкі бетін астарлайды. Сонымен қатар, мезотелий сірлі қабықтар мен олардың туындьшарын (өкпе, плевра қуыстары, жүрекқап — перикард, шажырқайлар, үлкен және кіші шарбылар, байламдар, үңгілер т.б.) түзеді. Мезотелий жасушалары — мезотелиоциттердің пішіні жалпақ, көпбұрышты (полигоналды), биіктігі енінен кіші, жасушалар жиектері иректеліп келеді. Олардың шеткі бетінде аздаған микробүрлер кездеседі. Мезотелий ішкі мүшелердің бір-біріне жабыспауын қамтамасыз ететін және олардың қозғалуы мен жылжуына қолайлы жағдай жасайтын сірлі сұйық бөліп шығарады. Мезотелий адам мен жануарлар организмдерінде қорғаныс қызметін де атқарады.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Биоморфология терминдерінің түсіндірме сөздігі / — Алматы: «Сөздік-Словарь», 2009 жыл. ISBN 9965-822-54-9