П
П, п — кириллицаға негізделген әліпби әрпі.
| Қазақ кирил әліпбиі | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| -{Аа}- | -{Әә}- | -{Бб}- | -{Вв}- | -{Гг}- | -{Ғғ}- | -{Дд}- | |||||||
| -{Ее}- | -{Ёё}- | -{Жж}- | -{Зз}- | -{Ии}- | -{Йй}- | -{Кк}- | |||||||
| -{Ққ}- | -{Лл}- | -{Мм}- | -{Нн}- | -{Ңң}- | -{Оо}- | -{Өө}- | |||||||
| -{Пп}- | -{Рр}- | -{Сс}- | -{Тт}- | -{Уу}- | -{Ұұ}- | -{Үү}- | |||||||
| -{Фф}- | -{Хх}- | -{Һһ}- | -{Цц}- | -{Чч}- | -{Шш}- | -{Щщ}- | |||||||
| -{Ъъ}- | -{Ыы}- | -{Іі}- | -{Ьь}- | -{Ээ}- | -{Юю}- | -{Яя}- | |||||||
Қос еріндік, қатаң, шұғыл дауыссыз дыбысты белгілейтін әріп. Сөздің басында да, ортасында да, соңында да, сөздің барлық шенінде кездеседі (пісір, пысық, епті, қапы, доп, жап). Қазақ тілінде жиі қолданылатын әріп. Қазақ тілінде кей жағдайларда "П" дыбысына аяқталған сөзге дауыстыдан басталған қосымша жалғанса, ол ұяң "б" ( көп - көбей) не үнді "у" дыбысымен ( сеп - сеуіп) алмасады[1] [2].
Кодтар кестесі өңдеу
| Код | Регистр | Ондық код |
16-лық код |
8-дік код |
Екілік код |
|---|---|---|---|---|---|
| Юникод | Бас | 1055 | 041F | 002037 | 00000100 00011111 |
| Кіші | 1087 | 043F | 002077 | 00000100 00111111 | |
| ISO 8859-5 | Бас | 191 | BF | 277 | 10111111 |
| Кіші | 223 | DF | 337 | 11011111 | |
| KOI 8 | Бас | 240 | F0 | 360 | 11110000 |
| Кіші | 208 | D0 | 320 | 11010000 | |
| Windows 1251 | Бас | 207 | CF | 317 | 11001111 |
| Кіші | 239 | EF | 357 | 11101111 |
HTML жүйесінде бас әріп «П»-ны П немесе П, ал кіші «п» әріпін - п немесе п деп белгілейді.
Дереккөздер өңдеу
- ↑ Қазақ Совет энциклопедиясы/Бас редакторы М.Қ.Қаратаев - Алматы, 1972, 5 том
- ↑ Кеңесбаев І., Мұсабаев Ғ., Қазіргі қазақ тілі. Лексика. Фонетика, А., 1962
| Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: Cyrillic alphabet |