Скиф тілі
Скиф тілі – ежелгі скифтердің тілі «Скиф тілі» деп, әдетте, иран тілдері тобының солтүстік-шығыс тармағын құрайтын туыстас тілдер екені айтылып жүр. Скиф тілінде сөйлеушілер скифтер, алан, роксолан және тағы басқалар атпен антик авторлардан б. з. б. 1-мың жылдықтың екінші жартысынан белгілі болды. Скиф тілідері Қара теңіздің солтүстігі мен Каспий атырабына, Дунайдан Яксартқа (Сырдария) дейінгі өңірлерге таралған болатын. Скиф тіліне байланысты текстер сақталмаған, бірақ эпиграфтар бар болатын. Ескерткіштер мен антик авторлардың еңбектерінде скиф тіліндегі жалқы есімдер, топонимдік және этнонимдік атаулар мол кездеседі. Скиф-сармат тілдерінің грамматикалық құрылысы және сөздік құрамы аз зерттелген болатын. Скиф-сармат тілдерінен бізге жеткені – Кавказдағы осетин тілі.[1]
| Скиф-сармат тілі | |
| Аймақтар: |
Скифия, Сарматия |
|---|---|
| Сөйлеушілер саны: |
0 адам |
| Күйі: |
жойылған |
| Жойылды: |
негізінді X ғасыры |
| Классификация | |
| Санаты: | |
| Тіл коды | |
| ISO 639-1: |
— |
| ISO 639-2: |
— |
| ISO 639-3: |
xsc |
| Тағы қараңыз: Жоба:Лингвистика | |
Дереккөздер өңдеу
- ↑ Қазақ совет энциклопедиясы-6 том / М.Қ.Қаратаев