Өмірзақ Шарбақов

Шарбақов Өмірзақ Шарбақұлы (1918 жыл, ҚазКСР, Ақтөбе облысы, Жұрын ауданы (қазіргі Мұғажар ауданы Жаңажол кеңшары Құлақши (қазіргі Өріктау) - 20 қазан, 1989 жыл) — Ұлы Отан соғысының ардагері, 101 атқыштар дивизиясының жауынгері.

1918 жылы Қаз КСР, Ақтөбе облысы, Жұрын ауданы (қазіргі Мұғажар ауданы Жаңажол кеңшары Құлақши (қазіргі Өріктау яғни Атжақсы өзенімен Жем (Ембі) өзеніне қосылған жер) мұнайлы мекенінде туған. Әкесі Наушарбан (Шарбақ) 1925 жылы дүниеден өткен, шешесі Зағипа Жәкейқызы Жапақ руынан.

Өмірзақ Шарбақұлы 1938 жылы Қызыл Армия қатарына әскерге алынып, Ленинград әскери соғыс округі 24 артиллерия полкінде қатардағы жауынгер болып қызмет етті. Ол кезде Прибалтика елдері фашизм басқыншыларының күшеюінен қорқып, КСРО құрамына 1940 жылы кірген болатын. 1940 жылдың күзінде әскери борышын 2 жыл аман-есен өтеп, елге келген. 1941 жылы әскерге қайта шақырылып, Ақтөбеде жасақталып жатқан 101 дербес қазақ атқыштар бригадасында Артилерия дивизионда, артилерия батареяда (зеңбірек) - наводчик, кейіннен зеңбіректе расчетный командирі болып жұмыс істеді. 1942 жылы мамыр айында маршалл Ворошилов жолдас келіп, бригаданың оқу-жаттығу көрсеткішін жоғары бағалап, жоғары қолбасшының резервіне алды. Осы жылы Ақтөбеден тамыз айында майданға аттанып, 23 қарашада Калинин кейіннен 1-ші Балтық бойы майданы құрамына кіріп, Кувшинево, Бухарево деревняларында алғашқы шайқасқа кірісті. Бригада немістің Ржевсктік әскер тобына қарсы 2 айға созылған қан төгіс шайқаста жаудың 2,5 мың адамын шайқаста жойып, Кеңестік бір дивизияның қоршаудан шығуына көмектесті. 1943 жылдың көктемінде Великие Луки түбінде қорғаныста болып, күзде Демидов, Суржа, Витебск қалалары бағытында шабуылға қатысып, жаудың 3,6 мың солдат, офицерлерін саптан шығаруға және 158 елді мекенді азат етуге атсалысты. 1944 жылдың жазына дейін Полоцк қаласының ұрыстарына қатысып, жаудың 1,5 мың адамының көзін жою жолында ерлік көрсеткен болатын. Осы айқастарда Өмірзақ Шарбақұлы жауынгерлік қызмет еткен батарея командованиесі жауынгерлік тапсырманы ойдағыдай орындауға үлес қосқаны үшін бригадіге «Гвардия» атағы берілді. Ал Өмірзақ Шарбақов майдандағы жақсы қызметі үшін 1943 жылы наурызда бірден партияға мүше болып қабылданды. Жауынгерлік тапсырманы орындағаны үшін «За Отвагу» медалімен, соңынан көп ұзамай «За боевые заслуги» медалімен марапатталды. 1944 жылы «Красная Звезда» ордені берілді. 1944 жылы тамыз айында жауды Латвияның бағытына қуып бара жатқанда, неміс снайперінің оғынан жараланып, Мәскеу түбіндегі Каширо деген қалада 5 ай бойы қарашаға дейін госпиталда жатты. 1945 жылы қайта әскерге алынған Өмірзақ Шарбақұлы Орынбор қаласында запас дивизияда жас солдаттарды соғыс өнеріне үйретіп, майданға жіберіп тұруға атсалысқан болатын. Осы запас дивизияда жеңісті қарсы алды.

Соғыстан кейін Қызыл Жұлдыз колхозында (қазіргі Ақтөбе облысы Мұғалжар ауданы Жұрын совхозының бөлімшесі) колхоз басқармасы болып қызмет атқарды. 1947-1951 жылы Құмжарған ауылдық Кеңесінің төрағасы болып қызмет атқарды. 1952 жылдан -1962 жылы Жаңажол елді мекенінде Рабочком (Жұмысшылар комитетінің председателі) болып 10 жыл бойы қызмет етті. 1972-1978 жылы осы аталған елді- мекенде есепші-кассир болып қызмет атқарды. 1966 жылы ҚазКСР Жоғарғы Совет Құрмет грамотасымен марапатталды. Облыстық Кәсіподақтың Құрмет Грамоталарымен бірнеше рет марапатталды. Бірнеше рет Коммунистік партия конференцияларының делегаты, сеолық, аудандық комитетіне депутат ретінде сайланған болатын. 1979 жылы зейнеткерлікке шығып, жұбайы Зиба мен бірге балалары мен немерелерін өсіріп, тәрбиеледі. 1989 жылы 20 қазан айында ардақты ардагер, құрметті қоғамдық қызметкер дүниеден өтті. Өмірінің соңына дейін науқандық жұмыстан еш қол үзбей, жастардың патриоттық рухын көтеру жолында аянбай қызмет етті. Артында қалған ұрпақтары: баласы Абай Шарбақов, немерелері Құралбек, Еркінбек Шарбақовтар қазіргі таңда ата жолымен қоғамдық қызметтер атқаруда. Ата жолын ардақтап, дәріптеу болашақ ұрпақ алдындағы бірден-бір игі іс.