Бала жолдасы, плацента (латын placenta, грек. plakus — жалпақ) — ұрықтыанаорганизмімен байланыстыратын орган. Бала жолдасы ұрық дами бастағанда жатырда пайда болады. Ол плацентадан, кіндік баудан және ұрық қабықшасынан тұрады. Плацентаның негізін ағаш сияқты бұтақталған хорион бүрлері құрайды. Әрбір хорион талшығынан майда капиллярлар өтеді. Салмағы 500 — 600 г, диаметрі 15—20 см, қалыңдығы 2—3 см болады. Оның жатырлық және ұрықтық қабаттары бар. Кіндік бау ұрық пен плацентаны байланыстырады, ұзындығы 70—80 см. Ұрық қабықшасы ұрықтың ішкі және бүрлі (хорион) қабықшаларын құрайды. Бала жолдасы арқылы ұрық ана қанынан қоректік зат пен оттек алып, зат алмасу нәтижесінде пайда болған заттар мен көмірқышқыл газды қанға шығарады. Бала жолдасы ұрықтың дамуына қажетті биол. активті заттар түзіп, ішкі секреция бездерінің қызметін де атқарады. Бала жолдасының қалыптасып дамуы жүктіліктің 4—5 айында тоқтайды да, бала айы-күні жетіп туғанда, Бала жолдасы да жатырдан бөлініп, баладан соң түседі. Ананың денсаулығы, тамақтануы, т.б. жағдайларының дұрыс болмауы Бала жолдасының және ұрықтың дамуына әсер етеді.[1]
