Вениамин Иванович Ларин
Вениамин Иванович Ларин(23.12.1920, Ресей, Алтай өлкесі, Шипунов ауданы, Белоглазово селосы - 1987, Мәскеу) - жазушы, журналист, көркемсөзші.
- Еңбек жолын Семей қалалық ауруханасында фельдшер болудан бастаған.
- Мүғалімдер институтын бітірген соң, Шығыс Қазақстан облысындағы Предгорненский орта мектебінде ұстаздық еткен.
- 1942 жылы Өскемен гидростанциясы құрылысында комсомол жетекшісі
- 1945 жылы Шығыс Қазақстан облыстық комсомол комитетінің хатшысы
- 1949 жылы Алматыда — «Ленинская смена» газеті редакторының орынбасары
- Қазақстан ЛКЖО Орталық комитеті үгіт және насихат бөлімінің меңгерушісі
- республикалық «Білім» қоғамы басқармасының жауапты хатшысы
- телевидение және радио хабарлары жөніндегі мемлекеттік комитет төрағасының бірінші орынбасары
- «Огни Алатау»
- «Вечерняя Алма—Ата» газеттерінің редакторы қызметтерін атқарған.
- 1974 — 1985 жылдары «Простор» журналының редакторы.
Шығармалары өңдеу
Алғашқы очерктер кітабы 1956 жылы шыққан. «Бәрі де есте қалады» повесі, көптеген очерктері шетел тілдеріне аударылған.[1]
- Спроси у своего сердца. Повесть. А, «Жазушы», 1970;
- Земле нужны звезды. Повести и очерки. А., «Жазушы», 1972;
- Бек прожить. Повести, рассказы, очерки. А., «Жазушы», 1976;
- Баллада о первой палатке. Документальные повести и очерки. А., «Жазушы», 1980;
- Всеостается нам. ДИП корпус. Очерки. А., «Жазушы», 1983.
Марапаттары өңдеу
- Еңбек Қызыл Ту
- «Құрмет Белгісі» ордендері
- «Еңбектегі ерлігі үшін» медалімен марапатталған.
- Қазақстанның еңбек сіңірген мәдениет қызметкері.
Дереккөздер өңдеу
- ↑ Қазақстан жазушылары: Анықтамалық/Құрастырушы: Қамшыгер Саят, Жұмашева Қайырниса - Алматы: «Аң арыс» баспасы, 2009 жыл