Германия өнері

Германия өнері өз бастауын көне заманнан алады , яғни құл иеленушілік өндіріс әдісінің құлдырауы кезінде германдық тайпалардың Рим империясының жерлеріне кіріп келуі.

Ерте ортағасырлар

Ерте ортағасырлар кезеңінде, қазіргі Германия жерлерінде швабтардың (алеман), франктардың, баварлардың, тюрингтардың, сакстардың, гесстардың және т.б. тайпалық бірлестігі қалыптасты. Олардың тұрған территориялары кейіннен Швабия, Бавария, Тюрингия, Гессен т.с.с атала бастады. Бұл атаулар феодалдық князьдықтарда да, қазіргі кезде Германияның федеральды жерлерінде де сақталған. Франктар қатарынан жасалған қысымдардың әсерінен Каролингтер мемлекеті бірлесті, бірақ бұл мемлекет 843 жылы құлдырайды. Ғалымдар дәл осы уақытты неміс өнерінің бастауы деп санайды. Каролингтер кезеңінде (687-911 жж.) феодалдық қарым-қатынастар калыптасты, христиандық енгізілді, жергілікті мәдениетке византиялық мәдениет әсер етті. 962 жылдан бастап Шығыс франктық патшалық Германдық империя атауын алды, кейіннен Қасиетті Рим империясы, содан соң Германдық ұлттың қасиетті Рим империясы атанды.

Романдық кезең

Неміс жерлерінде өнер бағыты бойынша алғашқы орындарды архитектура мен соған байланысты қолөнер түрлері, мысалы витраж, жиһаз дайындау, зергерлік бұйымдар әзірлеу,т.с.с иеленеді. Романдық кезеңнің өнері неміс жерлерінде X-XIII ғасырларда орын алған. Консервативтік жергілікті салт-дәстүрлер романдық формаларды басқа мемлекеттерге қарағанда ұзақ сақтауға ықпал етті. Сондықтан готика периоды бұл жерлерге кешігумен келді және Францияға қарағанда таза үлгілерден құралды.Романдық кезеңнің архитектуралық ғимараттарының бір бөлшегі керісінше Византия ғимараттарының үлгілеріне еліктеді.

Неміс готикасы

Бамберг қаласынын Кафедральды шіркеуіндегі мехраб.

Неміс готикасы Франциядағы готикаға негізделді, бірақ өзіндік региональдық ерекшеліктерін қамтыды. Салынып бітпеген ғимараттарды жаңа стильде салды немесе ғимараттың конструктивті базасын бұзбай-ақ, оларға готикалық детальдар мен элементтерді қосты. Солай Франция, Испания, Британияның готикалық ғимараттарына қарағанда мәнерлі, монументальды болып келетін романдық-готикалық стильдегі бірнеше ғимараттар қатары пайда болады. Осы периодта құрастырылған ең мәнді ғимараттар;

Михаэльскирхе, XI ғ., Хильдесхайм, Төменгі Саксония;
Санкт-Бартоломеус атындағы кішкентай мешіт, 1017 ж., Падерборн, Солтүстік Рейн-Вестфалия;
Санкт-Килиан шіркеуі , 1042—118 жж., Вюрцбург, Бавария;
Санкт-Петер-унд-Георг шіркеуі, 1186—1237 жж., Бамберг, Бавария.

Санкт-Лоренцтегі витраж.

Санкт-Георг, орган, Люпек қаласы.

Неміс ренессансының басты шеберлері

Матиас Грюневальд (. 1470—1528)
Альбрехт Дюрер (1471—1528)
Лукас Кранах (1472—1553)
Ганс фон Кульмбах (1480 — 1522
Ганс Бальдунг ( 1484—1545)
Ганс Гольбейн (1497—1543)
Урс Граф (1490 — 1529)
Альбрехт Альтдорфер (1480 — 1538)
Фейт Штос (1447—1533)
Бернт Нотке (1435—1509)
Ганс Бургкмайр (1473—1531)
Вильм Дедек
Даниэль Гопфер (1470—1536)

XVIII ғасыр

XVIII ғасырда шеберлер ортасында ерекше орынды иеленген Йозеф Стаммель (1695—1765) атты скульптор еді. Ол маньеризм саласында жұмыс істеген.

Еуропаның өнердегі құрметті орынын неміс музыкасы да иеленеді:

Иоганн Себастьян Бах (1685—1750)
Георг Фридрих Гендель (1685—1759)
Кристоф Виллибальд Глюк (1714—1787)
Моцарт

Өнердегі позицияда неміс архитектурасы да құрметті орындарды алады:

Маттеус Пёппельман
Андреас Шлютер
Бальтазар Нейман
Георг Венцеслаус фон Кнобельсдорф

^[1]^[2]^[3]^[4]

Дереккөздер

↑ Michael Thimann: Gedächtnis und Bild-Kunst. Die Ordnung des Künstlerwissens in Joachim von Sandrarts Teutscher Academie, Freiburg: Rombach, 2007.
↑ Краткая художественная энциклопедия. Искусство стран и народов мира, Т 1, М, 1962
↑ Муратова К. М. «Мастера французской готики», М, 1988
↑ Ювалова Е. П. «Немецкая скульптура 1200—1270 жж.», М, 1983

[1] Michael Thimann: Gedächtnis und Bild-Kunst. Die Ordnung des Künstlerwissens in Joachim von Sandrarts Teutscher Academie, Freiburg: Rombach, 2007.

[2] Краткая художественная энциклопедия. Искусство стран и народов мира, Т 1, М, 1962

[3] Муратова К. М. «Мастера французской готики», М, 1988

[4] Ювалова Е. П. «Немецкая скульптура 1200—1270 жж.», М, 1983

[1]

[2]

[3]

[4]