Гюго Виктор
Викто́р Мари́ Гюго́"(фр. Victor Marie Hugo [viktɔʁ maʁi yˈɡo]; 26 аұпан 1802, Безансон — 22 мамыр 1885, Париж) — француз жазушысы (ақын, прозаик және драматург), француз романтизмінің басшысы және теоретигі. 1841 жылы Фразцуз академиясының мүшесі атанған.
Негізгі шығармалары өңдеу
- Романдары
- «Ган Исландец» (1823)
- «Бюг Жаргаль» (1826)
- «Собор Парижской Богоматери» (1831)
- «Отверженные» (1862)
- «Труженики моря» (1866)
- «Күлетін адам» (1869)
- «Тоқсан үшінші жыл» (1874)
- Ақындық топтамалары
- Поэтические сборники:
- «Оды и разные стихотворения» (1822)
- «Оды и баллады» (1826)
- «Восточные мотивы» (1829)
- «Осенние листья» (1831)
- «Песни сумерек» (1835)
- «Внутренние голоса» (1837)
- «Лучи и тени» (1840)
- «Возмездия» (1853)
- «Созерцания» (1856)
- «Грозный год» (1872)
- «Искусство быть дедом» (1877)