Жарықтылық (L) — беттен шығатын жарық ағынының беттік-кеңістіктік тығыздығы. Ол жарық ағынының (d) геометриялық факторға (ddAcos) қатынасына тең: L=d/ddAcos, мұндағы d — сәулемен толған денелік бұрыш, dA — сәуле шығатын немесе сәулені қабылдайтын учаскенің ауданы,  — осы учаскеге перпендикуляр мен сәуле бағыты арасындағы бұрыш. Жарықтылықтың жалпы анықтамасынан практикалық жағынан аса құнды мынадай екі дербес анықтама шығады:
1) Жарықтылық (L) — бет элементі жарық күшінің (dІ) қарастырылып отырған бағытқа перпендикуляр проекциясының ауданына қатынасы: L=dІ/dAcos; 2) Жарықтылық — жарық көзі бағытына перпендикуляр жазықтық нүктесі жарықталынуының (dE) осы жарықталынуды жасайтын ағынды қамтитын элементар денелік бұрышқа қатынасы: L=dE/dcos. Жарықтылықтың өлшеу бірлігі: кдм–2 (нит). Энергет. фотометрлік шамалар жүйесінде Жарықтылық тәрізді шама энергетикалық Жарықтылық деп аталып, Bтcp–1м–2-мен өлшенеді.[1][2]

Пайдаланған әдебиет өңдеу

  1. "Қазақ Энциклопедиясы"
  2. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Физика / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д,, профессор Е. Арын – Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ. 2006. ISBN 9965-808-90-2