Кеп

Кеп. «Халықтың қарызын өтей алмай, қас масқаралық кепте екенбіз деді» (Бозінген). Осы сөздің мағынасын берерлік" тілімізде кейіп, қалып, сиық сияқты баламалары бар. Осылардың ішінен «кеп» сөзіне мағына жағынан жақыны «қалып» та, тұлға жағынан сәйкестеуі «кейіп». Түркі тілдерінің ішінен бізден басқа «кеп» сөзі якуттарда «киеп» дыбыс құрамында ұшырасып, «форма» мағынасын береді. Біздің жобалауымызша сөз төркіні моңғол тілдері болса керек, моңғолдарда хэв — қалып (Қаз.-мон. сөз., 1977, 175); Қалмақ тілінде кев — тұлға (фигура) " (Рус.-кал. сл., 1964, 751). Осы сөздер қазақ тіліне ауысып, «кеп» тұлғасына дейін өзгерген де, мағына жағынан өзіміздегі «қалып» сөзімен сәйкестенген.