Қуақы

ҚУАҚЫ – әжуа, мысқыл, шымшыма әңгімелерді жанынан шығарып айтатын күлдіргі өнерпаз. Қуақы түркі тілдес халықтарда, дәстүрлі қазақ қоғамында қиыннан қисын табар тапқыр, ой-қиялы жүйрік ділмар адамның жиынтық бейнесі ретінде көрініс тапқан. Мысалы, аты аңызға айналған Алдаркөсе, Жиренше шешен, Қожанасыр және Тазша бала есімдерімен байланысты күлдіргі әңгімелер ел арасында кең таралған. Қуақылар дәстүрлі мереке-жиындарда, шілдехана мен жәрмеңкелерде, той-думандарда өнер көрсеткен. Олардың өнері кейіпкерлерінің оқшау мінез-құлқын күлкі тудыратын қимыл-әрекеттер арқылы тұспалдауға құрылады. Белгілі халық Қуақылары Айдарбек,Битан-Шитан, Зәрубай, Күндебай, Қонтай-Тонтай, Мауқай, Текебай, Торсықбай, т.б-лардың өнері туралы Ш.Хұсайынов пен Қ.Қуанышбаев (”Шаншарлар”), Ғ.Мұстафин (“Мазасыз мейман”), Ж.Шанин (“Айдарбек”, “Торсықбай”), т.б. драматургтер пьесалар жазды. Қ. Қуанышбаев, Е.Өмірзақов, т.б. актерлар халық Қуақыларының өнерін кең пайдаланып, қазақ театр өнерінің ұлттық бет-бейнесі қалыптасуына игі әсер етті.

== Дереккөздер==