Orbiting Solar Observatory

Orbiting Solar Observatory (OSO) — 1962 мен 1975 жылдары аралығында ғарышқа ұшырылған ғарыш телескоптарының тобы. Олар негізімен Күнді зерттеуге арналған еді, нақты айтқанда Күннің 11-жылдық циклін ультракүлгін мен рентгендік диапазонда бақылау.

OSO 4
OSO 8
Канаверал мүйісінен OSO 8 аппаратын Delta зымыранымен ұшыру, 21.06.1975 ж.

Жасандысеріктер өңдеу

Осы телескоп жасандысеріктерінің біріншісінен жетіншісіне дейін Ball Aerospace компаниясы жасады.

OSO B 1964 жылдың сәуірінде апатқа ұшырап, кейін күрделі жөндеуден өтіп, келесі жылы OSO 2 деген атпен сәтті ұшырылды.

OSO C 1965 жылдың тамызында ғарышқа ұшырылғанда техникалық ақаудан атмосферада жанып кетті.

Соңғы OSO 8 жасандысерігін Hughes Space and Communications компаниясы жасады.

Аппарат Ұшыру күні Атмосфераға енуі Елеулі нәтижелері
OSO 1 (OSO A) 7 наурыз 1962 7 қазан 1981
OSO 2 (OSO B2) 3 ақпан 1965 8 тамыз 1989
OSO 3 (OSO E1) 8 наурыз 1967 4 сәуір 1982 Күндегі жарқылдар бақыланды, сондай-ақ Scorpius X-1 нысанындағы жарқылдар да зерттелді[1]
OSO 4 (OSO D) 18 қазан 1967 14 маусым 1982
OSO 5 (OSO F) 22 қаңтар 1969 2 сәуір 1984 14-200 кэВ аралығындағы рентгендік фон өлшенді[2]
OSO 6 (OSO G) 9 тамыз 1969 7 наурыз 1981 Гамма-сәуле шығарудың үш оқиғасы бақыланды[3]
OSO 7 (OSO H) 29 қыркүйек 1971 8 шілде 1974 Жиналған мәліметтер Vela X-1 нысанын рентгендік қосаржұлдыз ретінде тануға мүмкіндік берді[4]
OSO 8 (OSO I) 21 маусым 1975 8 шілде 1986 Галактикалық шоғырлардың спектрінде темірдің сызығы бар болғаны анықталды[5]

Дереккөздер өңдеу