Ілияс Манкин (13.01.1880, Қарағанды облысы Нұра өзені бойындағы Ботақара деген жерде - 13.10.1950, Қарағанды қаласы) - халық ақыны. Мұсылманша сауат ашқан. Ақындық жолға түсуіне себепші болған нағашысы Соңтуған ақын. "Қобыланды", "Алпамыс", "Қыз Жібек" қиссаларын жаттап, жиын-тойларда айтатын болған. 1900 жылы Спасск мыс зауытында, Қарағанды шахтасында жұмыс істеген. Өлеңдері "Қарағанды пролетариаты" (кейіннен "Советтік Қарағанды") газетінде жарияланған. "Нұра бойын жағалап", "Қайысты қабырғасы жұмысшының", "Көмір ері", "Қимылда кеншілер", "Алтынды Қарағанды даңқың артты" шығармаларының, "Қуат қашқын", "Лұқпан хакімнің өсиеті", "Кара соқырдың жорығы", "Бекболат" дастандарының авторы. Манкиннің өмірі мен шығармашылығы жайында "Қазақ әдебиетінің тарихында" (І-т., 2-кіт., А, 1964) Б.Ысқақов жан-жақты зерттеп жазған.[1][2]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ әдебиеті. Энциклопедиялық анықтамалық. — Алматы: «Аруна Ltd.» ЖШС, 2010 жыл.ISBN 9965-26-096-6
  2. Қарағанды. Қарағанды облысы: Энциклопедия. - Алматы: Атамұра, 2006. ІSBN 9965-34-515-5