Антониу ди Оливейра Салазар
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін басқа инфобокс енгізу қажет. |
Антониу ди Оливейра Салазар (порт. António de Oliveira Salazar ɐ̃ˈtɔniu ðɨ oliˈvɐjɾɐ sɐlɐˈzaɾ; 28 сәуір 1889 ж., Вимиейру, Санта-Комба-Дан, Бейра-Алта — 27 шілде 1970 ж., Лиссабон,) — португал мемлекеттік және саяси қайраткері, Министірлер Кеңесінің төрағасы 5 шілде 1932 — 27 қыркүйек 1968, уақытша Португалия президентінің міндетін атұарушысы 18 сәуір - 9 тамыз 1951, Коимбр университетінің профессоры. 1940 ж. Life журналы Салазарды «Генрих теңізшінің уақытынан бергі ұлы португалшы» деп атаған.[1].
Антониу ди Оливейра Салазар | |
António de Oliveira Salazar | |
Туған күні |
Lua error Module:Wikidata ішіндегі 39 жолында: attempt to concatenate field '?' (a nil value). |
---|---|
Қайтыс болған күні | |
Қайтыс болған жері |
Лиссабон, Португалия |
Азаматтығы |
Flag of Portugal.svg |
Діні |
католик |
Мансабы |
|
Әкесі |
Антонио ди Олевейра |
Иезиут мектебін, Коимбр университетінің экономика факультетін бітірген. Католиктік орталық партиясының негізін қалаушылардың бірі. 1921 ж. осы партиядан парламент депутаты. 1928-40 ж. финанс министрі; 1930 ж. отарлар министрі, 1932-68 ж. Мин. Советінің председателі және іс жүзінде Португалия диктаторы. 1936-44 ж. әскери министр және 1936 - 47 ж. сыртқы істер министрі болды. 1930 ж. Ұлттық одақ фашистік партиясының негізін салды, 1933 ж. конститутцияны дайындауға қатысты. 1968 ж. науқастығына байланысты мемлекеттік қызметтен қол үзді.[2]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ «Portugal: The War Has Made It Europe’s Front Door», Life Magazine, шілде 29, 1940.
- ↑ Қазақ Совет Энциклопедиясы, Алматы, 1976ж., 8 том