Апостериор тілдер (лат. aposteriori - кейінгіден) — табиғи тілдердің моделі бойынша латын, грек, герман, роман, славян т.б. тілдердің лексикасы негізінде жасалған халықаралық жасанды тілдер. Апостериор тілдер табиғи тілдерден лексикалық және грамматикалық элементтерді ала отырып, оларды өзіндік, дербес құрылымдық қағидалар мен заңдарға бағындырады. Апостериор тілдер априор тілдерге қарама-қарсы болып саналады.[1]
Дереккөздер
өңдеу
- ↑ Сүлейменова Э., Шәймерденова Н., Смағұлова Ж., Ақанова Д. Әлеуметтік лингвистика терминдері сөздігі.– Нұр-Сұлтан, 2020. – 200 б.
