Шағыл мысығы: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Шағыл мысығы негізінен [[Арабия түбегі|Арабия]], [[Синай түбегі]]нде, [[Сахара]]ның солтүстік мен [[Пәкістан]]ның құмды жерлерінде кездеседі. Ал [[Қазақстан]]да [[Маңғыстау түбегі]]нің бұйратты құмдары мен шағылдарында және [[Қызылқұм]]ды мекендейді. Дене тұрқы 40 — 52 см, салм. 1,3 — 3,4 кг. Арқасы мен бүйірі құм түстес сарғыш, денесінде айқын емес қара жолақтары болады. Құйрығының ұшы қара қоңыр. Құлағы үшбұрышты, самай сақалы жақсы көрініп тұрады. Табандарындағы тарақ тәрізді қалың қылшықтары олардың құмда еркін жүруіне мүмкіндік береді. Қоныс тепкен жерлерінде ін қазады, кейде түлкі, қарсақтың ескі індерін де пайдалана береді. Ұсақ кеміргіштермен ([[қосаяқтар]], [[құмтышқан]]дар), кейде бауырымен жорғалаушылармен, ұсақ құстармен және жәндіктермен қоректенеді. Қорегін аулауға түнде шығады. Шағыл мысығытар ақпан-наурыз айларында шағылысып, аналығы сәуір-мамырда 2-5 (көбінесе 3) жас мысық туады. Құмды, шөлді аймақтарда тіршілік ететін болғандықтан аз зерттелген. Шағыл мысығының саны қай жерде де аз, Қазақстанда 1952-55 жылы оның 6 дарабасы ұсталғаны туралы деректен басқа мәлімет жоқ. Республикада [[Үстірт]] және [[Ақтау-Бозащы]] қорықшаларында қорғауға алынып, Қазақстанның “[[Қызыл кітап|Қызыл кітаб]]ына” енгізілген.<ref>«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «[[Қазақ Энциклопедиясыэнциклопедиясы]]» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, IX том 18 бөлім</ref>

Деректер жоқ.