[[Людвиг Фейербах|Фейербах]] [[дін]] [[адам]]ның өз күшін құдіреттің күшіне айнлдырып, оны адамның өзіне қарама-қарсы қояды дейді. Жатсыну мәселесін марксизм еңбек бөлінісі мен жеке меншікке негізделген, тарихи қалыптасып үнемі өзгеріп отыратын қоғамдық қатынастардың ішкі мәні деп қарайды. [[Карл Маркс|Маркс]] пен [[Фридрих ЕнгелсЭнгельс|Энгельс]] жатсынудың рухани саласындағы түрлерін ([[дін]], идеалистік [[философия]] т.б.) талдап, кейіннен қоғамның саяси өмірінде мемлекеттің бюрократтануын зерттейді. «1844 жылдағы [[философия]]лық-[[экономика]]лық қолжазбаларында» [[Карл Маркс|К.Маркс]] жатсыну мәселесін ұғынудың негізгі түйініеңбектің жат болуын түсінуден басталады дейді. Антагонистік қоғамның жағдайларында жұмысшы өндіріс процесі мен еңбекке сырт күштер деп қарайды. Себебі жұмысшы еңбегінің нәтижелері басқаның, жеке капиталистің не мемлекеттік капиталдың қолына көшеді де, сол жұмысшының өзіне қарсы және оның өзін бағынышты етеін ерекше күшке айналды. [[Карл Маркс|К.Маркс]] өзінің фетишизм жөніндегі ілімінде заттардың субъектіге, ал субъектінің керісінше затқа айналу процесі қатынас формасындағы [[капитал]]ды заттық формаға, қоғамдық қатынасты бойына мүлде сіңіріп алған ерекше затқа айналдырады дейді. Сөйтіп, адам заттандырылған қоғамдық күштердің кейпіне ие болады: капиталист капитал кейпінде болса, ал жұмысшы жалдамалы [[еңбек]] кейпіне түседі. [[Адам]]дар арасындағы қатынастардың бәрі дерлік [[әлеумет]]тік міндеттерді орындаушылар арасындағы қатынас болып қалыптасады.
== Жатсыну және әлеуметтік институттар (қоғамдық қатынас нормалары). ==
