Сасыршөп: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
Content deleted Content added
ш Cat-a-lot: Тасымалдануда... Санат:Шатыршагүлдер → Санат:Шатыршагүлділер |
|||
1-жол:
[[Сурет:Peucedanum oreoselinum.jpeg|thumb|250px|left]]'''Сасыршөп''' (''Peucedanum'') — [[шатыршагүлділер тұқымдасы]]<nowiki/>на жататын көпжылдық шөптесін өсімдіктер. Қазақстанда далалық жерлерде, шалғындарда және қайың, қарағай өскен ормандар арасында өсетін 3 түрі: Мориссон Сасыршөпі (Р. morіsonіі), Любименко Сасыршөпі (Р. lubіmenkoanum) және Байкал Сасыршөпі (Р. baіcalense) бар. Бұлардың
Сасырдың көп тармақты, ұзындығы бір метрге жететін қауырсын тәрізді жапырақтары жер бетіне шашырап,жайылып өседі. Бұл өсімдіктің ерекше бір қасиеті – жазда жапырағы арқылы қоректенеді де , күз және қысқа қарай қоректік заттар тамыр-жемісіне жиналады. Тамыр – жемістің салмағы 2 – 3 килограмға, кейбіреулерінікі, тіпті, 3 – 4 килограмға жетеді.
Сасыр ірі қара мен қойдың қоректі және жұғымды азығы болып саналады. Мәселен, оның тамырын турап берсе, қыстан көтерем болып шыққан ірі қара мен қой тез қоң алып кетеді.
Республикамыздың оңтүстік облыстарының шөл далаларында өседі.
== химиялық құрамы ==
Сасырдың химиялық құрамында белок, [[қант]], [[май]], А, Д, С витаминдері және түрлі малдың асқазан – ішек жолына қолайлы әсер етіп, тез оңалдырады.
Дәрілік шикізат және азық ретінде күз айларында сасырдың сабағы шабылып, тамыры қазылып алынады. Сасырдың тамыр – жемісін жерден терңдеу етіп ұра қазып,соған сақтау керек. Сонда ол бұзылмай, қоректік заттарын жақсы сақтайды.
Қыстан әрең шыққан және ауру малға сасырдың тамыр – жидегі туралып жемге , шөпке қосылып беріледі.<ref>Қазақстанның дәрілік өсімдіктері. Іскендіров Әбіш. Алматы "Қазақстан" 1982, 188 бет.</ref>
<ref>Пайдалы өсімдіктерді мал дәрігерлігінде қолдану. - Алматы: Қайнар, 1988. - 248б.</ref>
==Пайдаланылған cілтемелер==
|