Ұлы Седжон: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

 

'''Корей жазбасының шығуы.''' <br />

Корей әліпбиі – хангыль – Ұлы ван Сечжонның (басқару мерзімі 1418-1450), Чосон әулетінің төртінші билеушісі (1392-1910) бастамасымен бір топ ғалымдар 1418жылы жасап шығарды. Дегенмен мемлекеттік жазба ретінде тек 1446 жылы ғана енгізілді. Ұлттық жазбада шығарылған алғашқы құжат «Хунминчоным» (халықты үйретудің дұрыс дыбыстары) деп аталды. Өздерінің әліпбиін жасамастан алдын корейліктер қытай иероглифтерін пайдаланды. Алайда корей сөзін дұрыс білдіру үнемі бола бермейтін. Сонымен бірге иероглифтерді оқыту ұзақ уақыт алатын. Тек ақсүйектер ғана онымен шұғылдана алатын. Әліпбидің жоқтығы себебінен білімділерден басқа қарапайым халық жазуды түсінбейтін. Соның салдарынан көптеген қиыншылықтарға ұшырайтын. Бірақ орта қауым адамдары иду жазбасын қолданған болатын. Бұл жазба да корей тілін толық қағаз бетіне түсіру мүмкін емес және ол өте қиын жазба түрі болды. Осы жайсыздықтан, халық тұрғындары екі жазба түрі қолданылуын жойып, бір негізге енгізу үшін жаңа корей жазбасының «Ханмунчоным» немесе «Хангыль» пайда болуына әкелді. Корей жазбасын қалыптастыруда Сечжон мен сарай ғалымдары бірнеше жазу жүйелерінің: көне қытай мөрлерінің белгілерін, ұйғыр және моңғол жазуын есепке алды. Алайда корей әліпбиінің негізі ретінде өздерінің жасаған фонологиялық зерттеулерінің нәтижелерін алған. Ең алдымен хангыль «Ханмун» деп аталынды. Оның мағынасы «Халықты дұрыс айтуға үгіттеу» дегенді білдірген.