'''Павловский Евгений Никанорович''' (5.3.1884 жылы [[Ресей]], қазіргі [[Воронеж облысы]], Красногвардейск қаласында туып – 27.10. [[1965 жыл|1965]] жылы [[Ленинград]]та көз жұмды) – Ресей зоологы, паразитологы, КСРО ҒА-ныңғылым академиясының (Кеңестік Социалистік Республикалар Одағы Ғылым Академиясы) ([[1939 жыл|1939]]) және КСРО Медицина ҒА-ныңғылым академиясының академигі (1944), Лениндік сыйлықтың (1965) пен КСРО Мемлекеттік сыйлығының (1941, 1951) лауреаты. Петербургтегі Әскери-медициналық академияны бітірген ([[1908 жыл|1908]]). Негізгі ғылыми еңбектері жалпы және жекеше паразитология, әсіресе, арахнология мәселелеріне арналған. Павловский адам, мал аурулары қоздырғыштарын тасымалдайтын эктопаразиттердің фаунасын, биологиясы мен экологиясын зерттеді; кене арқылы жұғатын [[энцефалит]], шіркей арқылы жұғатын [[қызба]], [[лейшманиоз]] сияқты паразиттік және трансмиссивтік ауруларды зерттеген. Павловский Қазақстанға жіберілген арахнология-энтомологиялық экспедицияларға басшылық етті. Оның ұсынысымен Қазақстан паразитологтарының қоғамы құрылып, [[Қазақстан]] мен [[Орта Азия]] республикаларында аурулардың табиғи ошақтары және паразитология мәселеріне арналған алғашқы конференциялар өткізілді.<ref>Қазақ энциклопедиясы, 7 том</ref>
