'''Прохоров Александр Михайлович''' (28. 6 (11. 7). 1916 ж. т., [[Атертон]], [[Австралия]]) — совет физигі, кванттық электрониканың негізін салушылардың бірі, КСРО ҒА-ныңғылым академиясының академигі (1966; 1960 жылдан корр. мүшесі), КСРО ҒА Президиумының мүшесі (1970), КСРО ҒА-ныңғылым академиясының Жалпы физика және астрономия бөлімінің академик-секретары (1973), Соң. Еңбек Ері (1969). 1950 жылдан КОКП мүшесі. Әуелі Сібірге айдалып, кейіннен Австралияға көшкен орыс жұмысшы революционерінің семьясында туған. Ленинград университетін бітірген (1939). 1946 жылдан КСРО ҒА-ныңғылым академиясының Физика институтында жұмыс істейді (1954 жылдан лаборатория меңгерушісі, 1968 жылдан институт директорының орынбасары). МГУ-дің профессоры (1959), Мәскеу физика тех. институтында кафедра меңгерушісі (1971). Александр — БСЭ-нің 3-ба- сылуының Бас редакторы (1969 жылдан). Ол Н. Г. Басовпен бірге кванттық жүйелер арқылы электромагниттік толқындарды генераңиялаудың жаңа тәсілін ашты және алғашқы молекулалық генераторды жасады (1954—55). Өз қызметкерлерімен біріге отырып, парамагниттік лазерді (1957—58) құрастыру тәсілін дамытты, лазер техникасында ашық резонаторды қолдану идеясын ұсынды (1958), газодинамикалық лазерді (1967) жасады. Александр — Лениндік сыйлықтың (1959) және Нобель сыйлығының (1964) лауреаты. Америка ғылым және өнер академия- сының мүшесі (1971). 2 рет Ленин орденімен т. б. медальдармен марапатталған.<ref>Қазақ Совет Энциклопедиясы, 9 том</ref>
