Үлкен театр: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
Өңдеу түйіні жоқ
Өңдеу түйіні жоқ
5-жол:
1776 ж. Мәскеудің губ. прокуроры князь П.В. Урусов пен антрепренер М.Г. Медокс Мәскеу ресейлік театрының тұрақты труппасын құрды. Сол жылдан бастап спектакльдер Знаменкадағы граф Р.И. Воронцовтың үйінде қойыла бастады.
 
1780 ж. театр Петровка көшесінде (қазіргі Үлкен театрдың орнында) салынған ғимаратқа көшіп, “Петров театры” немесе “Опера үйі” деп аталды да, мұның өзі Мәскеу қ-ндағы түңғыш тұрақты театр болды. Театрдың алғашқы актерлері: И.И. және Н.Ф. Калиграф, Г.В. Базилевич, М.С. Синявская, И.М. Соколовская, А.Г. Ожогин, Е.С. Сандунова, т.б. Театр репертуарынан орыс (В.А. Пашкевич, М.М. Соколовский, Е.И. Фомин), сондай-ақ шет ел ([[Моцарт, Волфгаң Амадеус|В.А. Моцарт]], Дж. Перголези, А.Гретри) композиторларының шығармалары орын алды.
 
1805 ж. театр ғимараты өртеніп, 1825 жылға дейін театр труппасы (1806 ж. мемл. театрға айналды) әр түрлі орындарда ойын көрсетіп жүрді. Үлкен театрдың осы күнгі ғимараты (А.А. Михайловтың жобасы бойынша; арх. О.И. Бове) 1824 ж. салынды.
 
Театр шымылдығы 1825 ж. 18 қаңтарда А.Н. Верстовский мен А.А. Алябьевтің “Музалар салтанаты” атты прологымен ашылды. Осы жылдары театр репертуарында орыс композиторларының шығармалары кеңінен орын алды. Әсіресе, М.И. Глинканың “Иван Сусанин” (1842) және “Руслан“[[Руслан мен Людмила”Людмила]]” (1846), А.С. Даргомыжскийдің “Су перісі” (1859) операларының қойылуы театр өміріндегі тарихи кезең болды. Олар сахналық-вокалдық өнердегі реалистік принциптің дамуына зор ықпал етті.
 
1853 ж. өрттен зақымданған Үлкен театрдың ғимаратын арх. А.К. Кавос 1856 ж. қалпына келтіріп, оның архитектурасына өзгеріс енгізді. Акустик. және оптик. жағынан жақсартылып, театр залы 5 ярусқа бөлінді. Осымен байланысты бір мезгілде ойын-сауықты 2 мыңнан аса көрермен тамашалайтын болды.
 
19 ғасырдың 70-жылдары аяғында Үлкен театр тарихында жаңа кезең басталды. [[Чайковский, Пётр Ильич|П.И. Чайковскийдің]] “Аққу“[[Аққу көлі”көлі]]” (1877), “Евгений“[[Евгений Онегин”Онегин]]” (1881), “Мазепа” (1884), “Қарғаның мәткесі” (1891), “Иоланта” (1893), “Ұйқыдағы ару” (1899) сияқты опералық-балеттік шығармаларының қойылуы орыс операсы мен балет өнерінің шарықтау шыңына айналды. Сондай-ақ осы театрдың сахнасында тұңғыш рет М.П. Мусоргскийдің “Борис Годунов” (1888), Н.А. Римский-Корсаковтың “Қарлы ханым” (1893), “Рождество алдындағы түн” (1898) опералары қойылды.
 
1898 ж. А.П. Бородиннің “Князь Игорь” операсының тұсаукесері болды. Бұл шығармалардың жоғары көркемдік сапасы мен жаңашылдығы орындаушылық өнердің дамуына игі ықпал жасады. Ү. т-дың репертуарынан Батыс Еуропа композиторларының (Дж. Россини, К.Вебер, Моцарт) таңдаулы шығармалары орын алуымен қатар Дж. Вердидің “Риголетто”, “Аида”, “Травиата”; Ш.Гуноның “Фауст”, “Ромео мен Джульетта”; Ж.Бизенің “Кармен”; Р.Вагнердің “Лоэнгрин” опералары қойылды.
33-жол:
1953 ж. Үлкен театрдың әншісі Г.Ф. Большаков гастрольдік сапармен Қазақтың мемл. академ. опера және балет театры сахнасында өнер көрсетті. Сондай-ақ 1958, 1966 ж. қазақ әншілері Р.Жаманова, Е.Серкебаев, Үлкен театр труппасының құрамында Пуччинидің “Чио-Чио-Сан”, Чайковскийдің “Евгений Онегин”, “Иоланта” операларында басты партияларды орындады. Мәскеу қ-нда Қазақ әдебиеті мен өнерінің 2-онкүндігін өткізу алдында Үлкен театрдың дирижері Б.Э. Хайкин, реж. Г.П. Ансимов пен хормейстер А.Б. Хазанов Алматы қ-на келіп, өз тұсынан өнер шеберлеріне көп көмек берді. Соның нәтижесінде Қазақтың мемл. академ. опера және балет театры опералар (мыс., А.Жұбанов пен Л.Хамиди, “Абай”, М.Төлебаев, “Біржан — Сара”) мен балеттерін (В.В. Великанов, “Қамбар — Назым”) Үлкен театрдың сахнасында қойып, мәскеулік көрермендердің зор құрметіне бөленді. 1969 жылдан қазақстандық өнер шебері Ф.Мансұров Үлкен театрда дирижерлік етті.
 
1978 ж. Алматы қ-нақаласына гастрольдік сапармен келген Үлкен театрдың шығарм. ұжымы ең таңдаулы опералары мен балеттерін көрсетсе, ал Қазақтың мемл. академ. опера және балет театры Мәскеу қ-ндағықаласындағы Үлкен театрдың сахнасынан өз спектакльдерін (Жұбанов пен Хамиди, “Абай”; Төлебаев, “Біржан“[[Біржан - Сара (опера)|БіржанСара”Сара]]”; Е.Г. Брусиловский, “Дударай”, Ғ.А. Жұбанова, “Еңлік“[[Еңлік-Кебек|ЕңлікКебек”Кебек]]”; А.Серкебаев, “Ақсақ құлан”) қойды. Үлкен театрдың өнер шеберлері И.К. Архипова, И.С. Козловский, А.П. Огнивцев, М.М. Плисецкая, Н.Д. Шпиллер, т.б. қазақ әріптестерінің сахналық өнер шеберлігіне жоғары баға берді. 1924 жылдан Үлкен театрдың екі сахнасы — негізгі және бөлімшесі бар. Үлкен театрдың ғимараты Мәскеу қ-ндағы аса сәулетті салынған архит. құрылыстар қатарынан орын алады. Театр үйі 2155 кісілік 5 ярусты көрермендер залынан тұрады. Залдың ұзындығы соңғы қатардың қабырғасынан оркестрге дейін 25 м, ені 26,3 м, биікт. 21 м болса, сахна порталы 20,5 17,8 м-ді құрайды, сахнаның алдыңғы жағынан түпкі қабырғасына дейін 23,5 м-ге жетеді. Үлкен театрда мерекелік салтанатты жиындар, мемл. және қоғамдық, т.б. мәдениет пен өнер күндеріне арналған әр алуан шаралар өкізіліп тұрады.
 
 
«https://kk.wikipedia.org/wiki/Үлкен_театр» бетінен алынған