Илья Ефимович Репин: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
ш + 7 санат; ±Санат:ТұлғаларСанат:5 тамызда туғандар (HotCat құралының көмегімен)
Өңдеу түйіні жоқ
1-жол:
[[File:REPIN portret REPIN.jpg|thumb|left|'''Репин Илья Ефимович''']]
'''Репин Илья Ефимович''' (5.8.[[1844]], [[Украина]], [[Харьков облысы]] — 29.9.[[1930]], [[Ресей]], [[Ленинград облысы]] [[Репино]]) — [[Ресей]] суретшісі, ұлттық реалистік кескіндеме өнерінің аса көрнекті өкілдерінің бірі. [[Санкт-Петербург]] [[Көркемсуреткөркемсурет академиясы]]ның толық мүшесі (1893).
 
Санкт-Петербургтің Суретшілерді ынталандыру сурет мектебінде, Санкт-Петербургтегі Көркемсурет академиясында (1864 — 71), Италия мен Францияда оқыды. 1878 жылдан Көшпелі көркемсурет көрмесі серіктестігінің мүшесі. Шәкірттік шағында И.Н. Крамскойдың, В.В. Стасовтың, т.б. шығарм. ықпалында болды. 1860 жылдан портрет және жанрлық картиналар салумен шұғылданды. Осы кезеңдегі В.Е. Репин (1867, Мәскеудегі Третьяков галереясы), Р.Д. Хлобощин (1868), В.А. Шевцова (1869, екеуі де Санкт-Санкт-Петербургтегі Орыс мұражайында) портреттері мен “''Славян композиторлары''” (1871 — 72, Мәскеу консерваториясы) атты топтама портреттерінде суретші адам мінезі мен психологиясын ашуда елеулі жетістіктерге жетті.
6-жол:
Репин орыс кескіндемесіне жаңа бетбұрыс әкелген
* “''Волгадағы бурлактар''” (1870 — 73, Санкт-Санкт-Петербургтегі Орыс мұражайы) атты монументті сипаттағы жанрлық картинасында халықтың ауыр тұрмысын ашық бейнелеумен қатар олардың бойында ашылмай тұнып жатқан күш-қуатты үлкен суреткерлікпен бейнеледі. Италия мен Францияда болған жылдары
 
* “''Париж кафесі''” (1874 — 75, Стокгольмдегі Монсон қоры),
 
* “''Садко су асты патшалығында''” (1876, Санкт-Санкт-Петербургтегі Орыс мұражайы) картинасы мен пленэрлік пейзаждарын (“''Париждегі Монмартрға баратын жол''”, 1876, [[Мәскеу]]дегі Третьяков галереясы) бітірді. 1870 жылдардың аяғы мен 1880 жылдар Репиннің шығарм. табысты кезеңі саналады. Осы кезеңде төңкерістік қозғалыс тақырыбына (“Үгітшіні тұтқындау”, 1880 — 92, “Күтпеген еді”, 1884 — 88, екеуі де Мәскеудегі Третьяков галереясында) қалам тартып, халық бақыты жолында азап шеккен төңкерісшілдер образына баса назар аударды.