Наркоз: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Наркоз''' <ref>[[Қазақ Энциклопедиясы]]"Қазақ Энциклопедиясы", 6 том</ref>(''грек. narkosіs – мелшию, ұйып қалу'') – орталық жүйке жүйесіне арнайы дәрілер жіберу арқылы организмде жасанды түрде шақырылған терең ұйқы. Наркоздан кейін адам есінен толық не жартылай айырылып, ауыру сезімін жоғалтып, тіндер жансызданады. Негізінен күрделі [[хирургия|хирургиялық]] операциялар кезінде ауру сезімін болдырмау мақсатында наркоз беріледі. Наркозды организмге жіберудің: [[ингаляция|ингаляциялық ]](''дәріні тыныс жолдарына жіберу''), ингаляциялық емес (''дәріні қан тамырына, бұлшық етке, тері астына егу'') және күрделі (''аралас'') түрлері бар. Наркоз берер алдында науқастың ауыз қуысы, асқазаны, ішегі толық тазаланады, жүйке жүйесін тыныштандыратын дәрі беріледі, мұны [[премедикация]] кезеңі деп атайды. Наркоз арнайы наркоз аппараттарымен беріледі. [[Анестезиологтар]] жіберілетін дәрінің мөлшерін аппарат (электрэнцефалограф) арқылы бақылап, тамырдың соғуын, қан [[қысым|қысымын]] өлшеп отырады. Өйткені науқастың организмі жіберілген дәріге реакция беріп, [[анафилакс|анафилакстік]] [[шок]] (естен тану) болуы не наркоз беретін түтік тыныс жолдарын жарақаттап, ауаның өтпей қалуы мүмкін.