Банкноттар: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

 

Дүниежүзілік экономикалық дағдарыстың (1929—1933) басталуымен барлық шет елдерде банк билеттерін алтынға айырбастау тоқтатылды. ІІ дүниежүзілік соғыстан кейін тек бірсыпыра мемлекеттерде ([[Бельгия]]да, [[Голландия]]да, [[Пәкстан]]да, [[Оңтүстік Африка Республикасы|Оңтүстік Африка Республикаларында]]) банк билеттерін алтынмен міндетті түрде қамтамасыз ету мөлшерін белгілейтін заңдар күшінде қалды. Шет елдердің көпшілігінде Банк билеттерін алтынмен қамтамасыз ету нормасы мүлдем белгіленбеген немесе формальдық маңызы бар. [[АҚШ]]-та [[1945]] жылы заң бойынша Банк билеттерін алтынмен қамтамасыз ету нормасы 25% болып белгіленген, эмиссияның қалған бөлігі мемл. бағалы қағаздармен, ал, аз ғана бөлігі вексельдермен қамтамасыз етілді. 1968 жылы валюта дағдарысы мен доллардың құнсыздану қаупіне байланысты АҚШ-та '''Банк билеттерін''' алтынмен қамтамасыз ету толығымен жойылды. Алайда банкнот алтын белгісі бола алмаса да, кредит белгісі болып қалып отыр. ҚР-нда 1993 жылы айналысқа жіберілген теңге Ұлттық банкінің міндеттемесі болғандықтан бір мезгілде қағаз және кредит ақшасы болып табылады.

Банк билеттері АҚШ-та 5, 10, 20, 50 және 100 долларлық '''банкноттар''', Британия Корольдігінде — 1, 5, 10 және 20 ф. ст., [[Франция]]да — 10, 50, 100 және 500 франк, [[Қазақстан]]да 1, 2, 3, 5, 10, 20, 50, 100, 200, 500, 1000, 2000 теңге көлемінде шығарылған ( Ақша). Бұл Банк билеттерінің шығарылған эмиссиясы Ұлттық банктің алтын-[[валюта]] қорымен толық кепілдендірілген<ref>Банк терминдері мен ұғымдарының қазақша-орысша сөздігі. / Ғ. Сейіткасымов, Б. Бейсенғалиев, Ж. Бекболатұлы — Алматы: Экономика, 2006. ISBN 9965-783-20-9</ref><ref name="source1">''[[Қазақ Энциклопедиясы]]''</ref>.