Қатысушы:Madi Dos/зертхана: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
12-жол:
 
== Ұлы Британиядағы мұғалімдік мансабы ==
Александр Белл әкесіне оның тәжірибелерін жасауға көмектесті, өзі де шешендік өнерден ұстаз болып жұмыс жасай бастады. 1863 жылы ол Weston House жергілікті жеке мектепке мұғалім болу үшін Шотландияның солтүстік жағалауындағы шағын [[Элгин]] (Elgin) қаласына келді. Ол жерде ол жылына 10 фунтқа музыка мен шешендік өнер оқытушысы болып жұмыс істей бастады. Сол кезде Александр Беллдің жасы 16-ға енді толған еді, ал кейбір шәкірттерінің жасы одан үлкен де болатын.<ref>''Bruce, Robert V.'' Alexander Graham Bell and the Conquest of Solitude. — Boston Toronto: Little, Brown and Company, 1973. — С. 37. — 564 бет — <nowiki>ISBN 0-316-11251-8</nowiki>.</ref>
 
1864 жылы Александр Белл Эдинбург Университетінде оқи бастады. Келесі жылы ол Weston House-ға қайта сабақ беруге оралды, отбасында ауыр жағдай болды: 1865 жылы оның атасы қайтыс болды. Мелвилл Белл оның ісін жалғастыру үшін Лондонға аттанды. Мелвиллге өз ұлын ісін жалғастыру үшін көп үгіттеуге тура келді. Александр Белл бір мезетте сабақ беруге және Эдинбург Университетіндегі барлық емтихандарын тапсыра алатынына сенді. Мелвилл оқу мен сабақ беруді бірге алып жүре алмайды, Лондон Университетінде оқығаны жөн деп санады.
Александр Белл помогал своему отцу в его экспериментах, а вскоре и сам стал работать учителем красноречия. В 1863 году он приехал в Элгин (Elgin), маленький город на северном побережье Шотландии, чтобы стать учителем в местной частной школе Вэстон Хауз (Weston House). Там он стал преподавателем музыки и красноречия за 10 фунтов в год. Самому Александру Беллу было тогда только 16, и несколько учеников были старше его.
 
Александр Белл в городе Элгин (Elgin), в возрасте 16 лет
 
В 1864-м году Александр Белл начал учиться в Эдинбургском Университете. На следующий год он вернулся преподавать в Вэстон Хауз, а семейство пережило тяжелую утрату: в 1865 году умер его дед. Мелвилл Белл отправился в Лондон, чтобы продолжить его дело. Ему долго пришлось уговаривать своего сына последовать за ним. Александр Белл считал, что сможет одновременно преподавать и сдавать все экзамены в Эдинбургском Университете. Мелвилл утверждал, что он не сможет совмещать работу с учёбой да и самостоятельно преподавать, и что ему надо отучиться в Лондонском Университете, прежде чем заявлять о своих притязаниях.
 
В 1866-м году Мелвилл смог раздобыть для своего сына вакансию учителя в городе Бэф (Bath), в Сомерсетширском колледже (Somersetshire College). Это заведение, хоть и называлось колледжем, было по сути частной школой и готовило отпрысков джентльменов к университетам.