Қатысушы:Madi Dos/зертхана: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
18-жол:
1866 жылы Мелвилл өз ұлын Bath қаласында мұғалімдік жұмыс орнын Сомерсетшир колледжіне (Somersetshire College) жұмысқа орналастырды. Бұл мекеме колледж деп аталғанымен, жеке мектеп болатын, онда джентельмендер ұрпақтарын даярлаған еді.
 
Оның бөлмесінде электр батареялары, магниттер мен әртүрлі реактивтері бар түтіктер жиі байқалатын. Терезесінен сымдар шығып тұратын, Александр достарымен Чарльз Уитстон телеграфымен сөйлескенді ұнататын. Александрдың Бэф-те болуы 1866-1867 оқу жылында жалғасты, бірақ ол 1867 жылы көктемде туберкулезден қайтыс болған інісінің қайтыс болуына байланысты оқуы тоқтап қалды.
 
1867 жазында Александр Белл әкесіне  ғылыми және педагогикалық сабақтарына көмектесу үшін Лондонға көшті. Онда ол Оксфордтың ағылшын сөздігінің (Oxford English Dictionary) болашақ авторы Мюррей мырзамен (Муррей) кездесті.
В его жилище часто наблюдали электрические батареи, магниты и сосуды с разными реактивами. Из его окна тянулись провода в помещение кампуса, и Александр любил общаться со своими друзьями при помощи телеграфа Чарльза Уитстона. Пребывание Александра в Бэф продолжалось весь учебный год 1866—1867 гг., но оно было омрачено смертью его младшего брата, который умер весной 1867 года от туберкулеза.
 
1868 жылы Александр Белл оқуға түсу емтихандарын тапсырып, Лондон университетіне қабылданды.
Летом 1867 Александр Белл переехал в Лондон, чтобы помогать своему отцу в его научных и педагогических занятиях. Там он познакомился с мистером Мюрреем (Murray), будущим автором Оксфордского Словаря Английского Языка (Oxford English Dictionary).
 
В 1868-м году Александр Белл сдал вступительные экзамены и был зачислен в Лондонский Университет.
 
В этом же году он впервые стал сурдопедагогом, впервые стал учить глухих детей. К Мелвиллу обратилась Сьюзан Халл (Susanna E. Hull), с просьбой использовать его систему «Видимой Речи» для её частной школы для глухих детей в Южном Кенсингтоне (South Kensington). Мелвилл отправил Александра на это задание, и впоследствии сурдопедагогика стала одним из главных занятий в его жизни.