Мысал: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

Content deleted Content added
22-жол:
деген ғибрат сөзбен аяқтайды. Және [[Крылов]]ша бірден оқиғаны баяңдаудан бастамай, кіріспе ретінде жанынан сөз қосарлап, былай дейді:
«''Қарасаң, дым-ақ көп, Кере алмас іші тар. Несі артық бізден деп, Салыспақ жұртта бар...''» «''Есек пен бұлбұл''» атты мысал өлеңін [[Абай]] есекті сипаттаудан бастаған:
«''Тойған есек шепті оттап маңайдағы, Соныркап шатқа кетті қай-кайдағы. Қаңғырып елкені ерлеп келе жатып, Жолықты бір бұлбұлға тоғайдағы...''» Орысша тексте мұндай кіріспе жоқ, есек бұлбұлды көздестірді делінеді де, бірден оған айтқан есектің сөзі келтіріледі. [[Абай]]дың өлеңді бастауынан есектің қарны тойып, кеңіл деніп, ерігіп кележатқандықтан, тоғайдағы бұлбұлды көріп, соған ән салғызып, өзінше сынап көрмекші болғанын аңғарамыз. Есектің бұлбұлмен ұшырасуы көздей соқтық болса да, оған тіл қатып, бір ән салып жіберші деп тілек айтуы кеңіл-күйіне үйлес сезіледі. Ал есектің сыншыл болып шыға келуі, бұлбұлға ([[Абай]] «''ақын бұлбұл''» дейді) сын айтуы әбден қисынды. Бұл топас, ақымақ, өнерден мақрұм адамның басқаны сынағыш болатыны наңғарту жағынанұтымды. Ал бұлбұлдың аңыратып, шырқап ән салғанын суреттеғен тұста [[Абай]] [[Иван Андреевич Крылов|Крыловтан]]тан айтарлықтай алшақ тамайды. Есектің бұлбұл әнін тыңдап алып, «''сен біраз әтеш әнін, үйрен!''» деп, өзінше білғішсіп ақыл бергенсігендей болғаны орысша текстегідей әсерлі, тартымды көрсетілген. Өлеңнің аяғын [[Крылов]]:
«''Избави, бог, и нас от таких судей''», - деп қысқа кайырса, [[Абай]] осы түжырымды тірек ете отырып, істің мәнісін тұсінбейтін, шынайы өнерді бағалай алмайтын топас сыншы сымақты келеме деп:
<poem>
«https://kk.wikipedia.org/wiki/Мысал» бетінен алынған