Өзендердің қоректенуі: Нұсқалар арасындағы айырмашылық

'''Өзендердің қоректенуі''' (''Питание рек'') — ғаламшардағы өзендердің негізгі [[атмосфера]]лық жауын-шашындар арқылы қоректенуі. [[Жаңбыр]] және [[көктем]]гі қар суының бір бөлігі буланса, ал екінші бөлігі алаптың бетімен өзен жүйесіне жиналады. Біраз бөлігі топырақ пен [[грунт]]қа сіңеді, жер асты суларының қорын молайтады. Сонымен қатар өзеннің аңғарын су шаюы процесі де арнаны тереңдете түсіп, жер асты су қабатын қоректендіреді. Биік таулы және [[полярлық аудандар]]да өзендер жоғарыда көрсетілген қоректену көздерімен қоса мұздықтар мен мәңгі қарлардың суымен де қоректенеді, яғни [[қар]], [[жаңбыр]], [[жер асты сулары]] мен [[мұздық]]тар өзеннің қоректену көздері болып табылады. Кейбір жағдайларда қоректену көздерінің жеке түрлерінің рөлін айкындау қиын, ондай жағдайда ''"аралас қоректену"'' терминін қолданады. [[Мұздық]] қоректену көзі бар өзеннің сулылығы жазда ұлғаяды. Мысалы, [[Орталық Азия]] мен [[Үлкен Кавказ]] таулы өзендерінің жоғары ағыстарында мұздық қоректену көзі басым келеді. Аралас қоректену көзі өзендерде ең көп тараған. Қоректену көздерінің ара қатынасы әр түрлі аудандарда бірдей емес. Олар бір өзеннің өзінде [[маусым]] сайын құбылып отырады. Бұл өзгешеліктер негізінен [[климат]]тық жағдайларға, жауын-шашын режіміне және жыл бойындағы ауаның температурасына тәуелді.<ref>Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі. Су шарушылығы. – [[Алматы]], Мектеп, 2002.</ref>

 

* [[Өзенді ілестіру]];

* [[Өзеннің бас жары]];

* [[Өзен аралығы]].