Қытай тілі: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
Content deleted Content added
ш r2.6.5) (Боттың үстегені: got:𐌺𐌹𐌽𐌹𐍃𐌺𐌰𐍂𐌰𐌶𐌳𐍉𐍃 |
Қытай мақаласынан көшірілді |
||
1-жол:
'''Қытай тілі''' ({{Қытайша|漢語|汉语|hànyǔ|ханьюй}}) — өте кең таралған [[тіл]] (өзара ұқсас көптеген диалектілерден тұрады), Тибет тілдері тобына жатады, [[Тайуан]], [[Сингапур]], [[Малайзия]], тағы басқа елдерде қолданылады, 1,5 миллиардқа жуық халық күнделікті қарым-қатынаста пайдаланады. Қытай тілінің басты ерекшеліктері:
* Қытай тілінде төрт үн бар, мағына үн (тон) арқылы анықталады;
* әрбір [[иероглиф]] бір буын болып есептеледі;
* жалаң буынды сөздер жиі кездеседі, күрделі сөздер көп түбірден құралады, бірақ морфолагиялық түрлену болмайды;
* сөздердің орын тәртібі мен шылаулар қолданысы негізінде грамматикалық мағына айқындалады.
Тарихи жазбаларға қарағанда Қытай тілінің диалектілері мұнан 2500 жыл бұрын байқалған. Ұсақ диалектілер көп болғанымен, негізінен үлкен жеті топқа бірігеді: олар – Солтүстік, У, Шияң, Гань, Кыжия, Юэ және Минь. Қытай әдеби тілі солтүстік. диалекті негізінде қалыптасқан. Осы тіл мен ортақ иероглиф болмаса әр диалектіде сөйлейтіндер бір-бірін еркін түсіне бермейді. 12 – 13 ғасырларда кітаби тіл – [[Байхуавин]] (жаңаша әдеби тіл мағынасында) қалыптасты, «Су бойында», «Оқымыстылар шежіресі», «Қызыл сарай түсі» сияқты көркем туындылар осы тілде жазылған. Қытай тілін жаңаша ғылыми түрде зерттеу Ма Цзянь Чжунның «Ма Ши Вань ун» (1898 жылы) атты грамматикалық еңбегінен басталады.
{{уики}}
[[Санат:Тілдер]]
| |||