Алтыншаш Өскенбайқызы Нұрғожинова

Гвардия лейтенанты Алтыншаш Өскенбайқызы Нұрғожинова 1924 жылы Мәскеу қаласында дүниеге келген. 1941 жылдың тамызынан Қызыл армия қатарында. Әскерге Мәскеу қаласының Сталин аудандық әскери комисариаты арқылы шақырылған. Комсомол ұйымдастырушыларының алты айлық курсын тәмамдаған соң Орталық, Воронеж және Украина майдандарында жаумен шайқасқан[1].

Нұрғожинова Алтыншаш Өскенбайқызы
Туған күні

1924 (1924)

Туған жері

Мәскеу қаласы

Қайтыс болған күні

2 қазан 1944 (1944-10-02)

Қайтыс болған жері

Польшадағы Краков воеводствосының Лугмян ауданындағы «Гуто-Полянск»

Ұлты

Қазақ

Қызметі

Гвардия лейтенанты

Майдандағы қызметі өңдеу

Алғаш 8-гвардиялық дивизияның бiрiншi батальонының комсоргы болады. 1942 жылғы желтоқсанда жараланып, госпитальға түседi. Госпитальдан шыққаннан кейiн бiрiншi танк армиясының 24-іншi жеке механикаландырылған құрамының санитарлық бөлiмiнде медбике болып iстейдi. 1943 жылғы қарашада қайтадан жараланады. Ауыр жарақаттан жазылып шығысымен 1944 жылдың наурызында 237-атқыштар дивизиясының 835-атқыштар полкiнiң бiрiншi батальонына комсорг болып барады. Ең ақырында 1944 жылғы шiлдеде 70-атқыштар дивизиясының 207-атқыштар полкiнiң екiншi батальонына комсорг болады. 1944 жылғы 2 қазанда қаза тапты. Польшадағы Краков воеводствосының Лугмян ауданындағы «Гуто-Полянск» елдi мекенiнiң терiстiк-батыс жағына жерлендi. Өлгеннен кейiн «Қызыл Жұлдыз» орденiмен марапатталды[2].

Майдандағы ерлігі өңдеу

1944 ж дивизиялық «Патриот Родины» газетiнде «Фашистiң екi танкiсiнiң күлiн көкке ұшырған комсомолка Алтыншаш Нұрғожинованың рухына» атты өлең жарияланған. Оның авторы – Одесса университетінің профессоры Михаил Левченко. Өзі былай деп жазады: "Ол кезде мен «Патриот Родины» газетінің қатардағы қызметкері едім. Майданда материал жинап жүріп, бір топ солдаттармен және офицерлермен бірге неміс фашистерінің қоршауында қалып қойдым. Меніңше, бұл Катовице маңында болса керек. Жағдай тым қиын еді. Кенет жауынгерлердің арасынан қаршадай бір қазақ қызы шыға келді де, қорғаныс ұйымдастырып, алға ұмтылды. Гранатамен жаудың бір танкісін отқа орады. Орнынан тұрып, «алға» деп ілгері ұмтылғанда, тасадан екінші темір тажал шыға келгені ғой. Әлгі қыз әй-шайға қарамастан, соған қарсы ұмтылды. Өзі де мерт болды. Жолдастарына да жол ашты. Ол осы батальонның комсоргі Алтыншаш Нұрғожинова екен. Өлгеннен кейін оны Кеңес Одағының Батыры атағына ұсынды". Алайда, Алтыншаш Нұрғожиноваға "Кеңес Одағының Батыры" атағы берілмеді [3]

Дереккөздер өңдеу

  1. Канапьянов, Б. (2007). Звали ее Алтыншаш. Педагогический журнал "Коллеги". http://collegy.ucoz.ru/publ/7-1-0-355
  2. Қаһарман қыз Алтыншаш немесе ақын аузынан естiген аңыз. Ана тілі. 1 Мамыр, 2014.http://anatili.kazgazeta.kz/news/19508
  3. Өзіміз емес, өзгелер білген батыр офицер қыз – Алтыншаш Нұрғожинова. Алаш айнасы. 26.07.2010. https://alashainasy.kz/society/ozmz-emes-ozgeler-blgen-batyir-ofitser-kyiz--altyinshash-nurgojinova-9510/